آيت الله العظمي شيخ جعفر سبحاني
ولادت و تحصيلات
آيت الله شيخ جعفر بن علامه شيخ محمد حسين سبحاني اقبال تبريزي در سال 1347 ق در شهر تبريز چشم به جهان گشود. دروس ادبيات عرب، مطول، لمعه و قسمتي از رسائل و مكاسب را در تبريز فرا گرفت.
در سال 1365 ق به قم مهاجرت نمود و بقيه ي كتاب رسائل را در محضر حاج ميرزا محمد مجاهد تبريزي و كفاية الأصول را در محضر سيد محمدرضا گلپايگاني (م 1414 ق) و شرح منظومه و اسفار را در محضر علامه ي طباطبايي (م 1402 ق) آموخت و به امر ايشان جلد اول اصول فلسفه را به عربي ترجمه نمود.
وي پس از تكميل سطوح عالي در درس خارج فقه مرحوم آيت الله سيد محمد حجت كوه كمري قده (م 1373 ق) و آيت الله العظمي بروجردي قده حاضر شده و همين طور از محضر بنيان گذار جمهوري اسلامي امام خميني قده (م 1409 ق) در فقه و اصول استفاده هاي فراواني برد.
وي از آيت الله العظمي حجت بصورت كتبي و از آيت الله العظمي شاهرودي بصورت شفاهي اجازه ي اجتهاد دريافت نموده و همين طور از آيت الله حجت و آيت الله مرعشي نجفي (ره) و آيت الله شيخ آقا بزرگ تهراني (ره) اجازه نقل حديث دريافت نموده است.
تدريس
آيت الله سبحاني از مدرسين عاليقدر حوزه ي علميه قم مي باشد كه به تدريس خارج فقه و اصول مشغول مي باشد وي به حق يكي از پيشروان تفسير و يكي از كاوشگران خستگي ناپذير علوم و معارف قرآني به شمار مي آيند و از نخستين شاگردان مفسر كبير، علامه ي طباطبايي (قده) در رشته ي تفسير و فلسفه و از آغازگران تأسيس تفسير موضوعي قرآن كريم در حوزه ي علميه ي قم مي باشد كه ساليان متمادي به افاضات ارزنده ي خويش ادامه مي دهند.
اساتيد
1 - حاج ميرزا محمد مجاهد تبريزي
2 - سيد محمدرضا گلپايگاني
3 - علامه ي طباطبايي
4 - آيت الله سيد محمد حجت كوه كمري
5 - آيت الله العظمي بروجردي
6 - امام خميني (ره)
7 - آيت الله مرعشي نجفي
8 - آيت الله شيخ آقا بزرگ تهراني
تأليفات
وي نظير آيت الله مكارم شيرازي و آيت الله حسن زاده ي آملي از علماي معاصر، به كثرت تأليفات و تصنيفات مشهور است، و در حدود 87 عنوان كتاب در 122 جلد در مباحث متنوع و گوناگون اسلامي نگاشته است.