دستور نماز احتياط

1224 - كـسـي كه نماز احتياط بر او واجب است , بعد از سلام نماز بايد فورا نيت نماز احتياط كند و تكبير بگويد و حمد را بخواند و به ركوع رود و دو سجده نمايد , پس اگر يك ركعت نماز احتياط بر او واجب است , بعد از دو سجده تشهد بخواند و سلام دهد و اگر دو ركعت نماز احتياط بر او واجب است بعد از دو سجده , يك ركعت ديگر مثل ركعت اول بجا آورد و بعد از تشهد سلام دهد.
1225 - نـماز احتياط سوره و قنوت ندارد و بايد بنابر احتياط لازم آن را آهسته بخوانند و نيت آن را به زبان نياورند و احتياط مستحب آن است كه بسم اللّه آن را هم آهسته بگويند.
1226 - اگر پيش از خواندن نماز احتياط بفهمد , نمازي كه خوانده درست بوده , لازم نيست نماز احتياط را بخواند و اگر در بين نماز احتياط بفهمد , لازم نيست آن را تمام نمايد.
1227 - اگـر پيش از خواندن نماز احتياط بفهمد كه ركعتهاي نمازش كم بوده , چنانچه كاري كه نماز را بـاطـل مـي كـنـد انجام نداده , بايد آنچه را از نماز نخوانده بخواند و براي سلام بيجا بنابر احتياط لازم دو سجده سهو بنمايد.
و اگر كاري كه نماز را باطل مي كند , انجام داده , مثلا پشت به قبله كرده , بايد نماز را دوباره بجا آورد.
1228 - اگـر بعد از نماز احتياط بفهمد كسري نمازش به مقدار نماز احتياط بوده , مثلا در شك بين سه و چهار يك ركعت نماز احتياط بخواند , بعد بفهمد نماز را سه ركعت خوانده , نمازش صحيح است .
1229 - اگـر بـعد از خواندن نماز احتياط بفهمد كسري نماز كمتر از نماز احتياط بوده , مثلا در شك بين دو و چهار , دو ركعت نماز احتياط بخواند , بعد بفهمد نماز را سه ركعت خوانده , بايد نماز را دوباره بخواند.
1230 - اگـر بـعد از خواندن نماز احتياط بفهمد كسري نمازش بيشتر از نماز احتياط بوده , مثلا در شك بـيـن سه و چهار يك ركعت نماز احتياط بخواند , بعد بفهمد نماز را دو ركعت خوانده , چنانچه بعد از نماز احتياط كاري كه نماز را باطل مي كند انجام داده , مثلا پشت به قبله كرده بايد نماز را دوباره بخواند و اگر كـاري كـه نماز را باطل مي كند انجام نداده , احتياط لازم آن است كه در اين صورت نيز نمازش را دوباره بخواند و اكتفا به ضميمه كردن ركعت باقيمانده نكند.
1231 - اگر بين دو و سه و چهار شك كند و بعد از خواندن دو ركعت نماز احتياط ايستاده , يادش بيايد كه نماز را دو ركعت خوانده , لازم نيست دو ركعت نماز احتياط نشسته را بخواند.
1232 - اگر بين سه و چهار شك كند و موقعي كه يك ركعت نماز احتياط ايستاده را مي خواند يادش بيايد كـه نـماز را سه ركعت خوانده , بايد نماز احتياط را رها كند , و چنانچه پيش از داخل شدن در ركوع يادش آمـده باشد يك ركعت به طور متصل بخواند و نمازش صحيح است , و براي سلام زيادي بنابر احتياط لازم دو سجده سهو بنمايد و اگر پس از داخل شدن در ركوع يادش آمده باشد بايد نماز را دوباره بخواند و بنابر احتياط نمي تواند اكتفا به ضميمه كردن ركعت باقيمانده نمايد.
1233 - اگـر بين دو و سه و چهار شك كند و موقعي كه دو ركعت نماز احتياط ايستاده را مي خواند يادش بيايد كه نماز را سه ركعت خوانده , نظير آنچه در مساله گذشته گفته شد در اينجا جاري است .
1234 - اگر در بين نماز احتياط بفهمد كسري نمازش بيشتر يا كمتر از نماز احتياط بوده , نظير آنچه در مساله ( 1232 ) گفته شد در اينجا مي آيد.
1235 - اگر شك كند نماز احتياطي را كه بر او واجب بوده , بجا آورده يا نه , چنانچه وقت نماز گذشته به شـك خود اعتنا نكند و اگر وقت دارد , در صورتي كه بين شك و نماز زياد طول نكشيده و كاري هم مثل رو گرداندن از قبله كه نماز را باطل مي كند انجام نداده , بايد نماز احتياط را بخواند.
و اگـر كـاري كه نماز را باطل مي كند بجا آورده يا بين نماز و شك او زياد طول كشيده بنابر احتياط لازم بايد نماز را دوباره بخواند.
1236 - اگر در نماز احتياط , بجاي يك ركعت دو ركعت بخواند , نماز احتياط باطل مي شود و بايد دوباره اصل نماز را بخواند و همچنين است - بنابر احتياط لازم - اگر در نماز احتياط ركني را اضافه كند.
1237 - مـوقـعـي كـه مـشـغول نماز احتياط است اگر در يكي از كارهاي آن شك كند , چنانچه محل آن نـگذشته , بايد بجا آورد و اگر محلش گذشته , بايد به شك خود اعتنا نكند , مثلا اگر شك كند كه حمد خوانده يا نه چنانچه به ركوع نرفته بايد بخواند و اگر به ركوع رفته بايد به شك خود اعتنا نكند.
1238 - اگـر در شماره ركعتهاي نماز احتياط شك كند , چنانچه طرف بيشتر شك نماز را باطل مي كند , بـايد بنا را بر كمتر بگذارد و اگر طرف بيشتر شك نماز را باطل نمي كند , بايد بنا را بر بيشتر بگذارد , مثلا موقعي كه مشغول خواندن دو ركعت نماز احتياط است , اگر شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت , چـون طرف بيشتر شك نماز را باطل مي كند , بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده و اگر شك كند كه يك ركـعـت خـوانده يا دو ركعت , چون طرف بيشتر شك نماز را باطل نمي كند , بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است .
1239 - اگر در نماز احتياط چيزي كه ركن نيست سهوا كم يا زياد شود , سجده سهو ندارد.
1240 - اگر بعد از سلام نماز احتياط شك كند كه يكي از اجزاء يا شرايط آن را بجا آورده يا نه , به شك خود اعتنا نكند.
1241 - اگـر در نـماز احتياط , تشهد يا يك سجده را فراموش كند و در جاي خود تداركش ممكن نباشد , احتياط واجب آن است كه بعد از سلام نماز سجده را قضا نمايد.
1242 - اگـر نـماز احتياط و قضاي يك سجده يا دو سجده سهو بر او واجب شود , بايد اول نماز احتياط را بجا آورد.
1243 - حكم گمان در نماز نسبت به ركعات مثل حكم يقين است , مثلا اگر نداند كه يك ركعت خوانده يـا دو ركـعـت و گـمان داشته باشد كه دو ركعت خوانده بنا مي گذارد كه دو ركعت است و اگر در نماز چـهـار ركعتي گمان دارد كه چهار ركعت خوانده , نبايد نماز احتياط بخواند و اما نسبت به افعال گمان حكم شك را دارد , پس اگر گمان دارد ركوع كرده در صورتي كه داخل سجده نشده است , بايد آن را بجا آورد و اگـر گـمـان دارد حـمـد را نـخوانده , چنانچه در سوره داخل شده باشد اعتنا به گمان ننمايد و نمازش صحيح است .
1244 - حـكـم شك و سهو و گمان در نمازهاي واجب يوميه و نمازهاي واجب ديگر فرق ندارد , مثلا اگر در نـمـاز آيات شك كند كه يك ركعت خوانده يا دو ركعت , چون شك او در نماز دو ركعتي است , نمازش بـاطل مي شود و اگر گمان داشته باشد كه دو ركعت يا يك ركعت است بر طبق گمان خود نماز را تمام مي نمايد.