قيام ( ايستادن )

967 - قـيـام در موقع گفتن تكبيرة الاحرام و قيام پيش از ركوع كه آن را قيام متصل به ركوع مي گويند ركـن است , ولي قيام در موقع خواندن حمد و سوره و قيام بعد از ركوع ركن نيست , و اگر كسي آن را از روي فراموشي ترك كند , نمازش صحيح است .
968 - واجـب اسـت پـيـش از گـفـتن تكبير و بعد از آن مقداري بايستد تا يقين كند كه تكبير را در حال ايستادن گفته است .
969 - اگر ركوع را فراموش كند , و بعد از حمد و سوره بنشيند و يادش بيايد كه ركوع نكرده , بايد بايستد و به ركوع رود , و اگر بدون اينكه بايستد به حال خميدگي به ركوع برگردد , چون قيام متصل به ركوع را بجا نياورده كفايت نمي كند.
970 - موقعي كه براي تكبيرة الاحرام يا قرائت ايستاده است , بايد بدن را حركت ندهد و به طرفي خم نشود , و بنابر احتياط لازم در حال اختيار به جايي تكيه نكند ولي اگر از روي ناچاري باشد اشكال ندارد.
971 - اگـر موقعي كه ايستاده , از روي فراموشي بدن را حركت دهد يا به طرفي خم شود يا به جايي تكيه كند اشكال ندارد.
972 - احـتـياط واجب آن است كه در موقع ايستادن , هر دو پا روي زمين باشد , ولي لازم نيست سنگيني بدن روي هر دو پا باشد , و اگر روي يك پا هم باشد اشكال ندارد.
973 - كـسـي كـه مـي تواند درست بايستد , اگر پاها را خيلي گشاد بگذارد كه ايستادن بر او صدق نكند نمازش باطل است و همچنين است بنابر احتياط لازم اگر پاها را خيلي گشاد بگذارد كه به حال ايستادن معمولي نباشد.
974 - مـوقـعـي كـه انـسـان در نـماز مشغول خواندن چيزي از اذكار واجب است بايد بدنش آرام باشد , و هـمچنين بنابر احتياط لازم وقتي كه مشغول چيزي از اذكار مستحب مي باشد , و در موقعي كه مي خواهد كمي جلو يا عقب رود يا كمي بدن را به طرف راست يا چپ حركت دهد , بايد چيزي نگويد.
975 - اگـر در حـال حـركت بدن ذكر مستحبي بگويد , مثلا موقع رفتن به ركوع يا رفتن به سجده تكبير بـگـويـد چـنانچه آن را به قصد ذكري كه در نماز دستور داده اند بگويد آن ذكر صحيح نيست ولي نمازش صحيح است و بحول اللّه وقوته اقوم واقعد را بايد در حال برخواستن بگويد.
976 - حـركـت دادن دسـت و انگشتان در موقع خواندن حمد اشكال ندارد , اگر چه احتياط مستحب آن است كه آنها را هم حركت ندهد.
977 - اگر موقع خواندن حمد و سوره يا خواندن تسبيحات بي اختيار به قدري حركت كند كه از حال آرام بـودن بـدن خـارج شـود , احـتياط مستحب آن است كه بعد از آرام گرفتن بدن , آنچه را در حال حركت خوانده دوباره بخواند.
978 - اگـر در بـين نماز از ايستادن عاجز شود بايد بنشيند , و اگر از نشستن هم عاجز شود بايد بخوابد , ولي تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزي از ذكرهاي واجب را نگويد.
979 - تـا انسان مي تواند ايستاده نماز بخواند نبايد بنشيند , مثلا كسي كه در موقع ايستادن بدنش حركت مـي كـنـد يـا مـجبور است به چيزي تكيه دهد يا بدنش را مختصري كج كند , بايد به هر طور كه مي تواند ايستاده نماز بخواند , ولي اگر به هيچ قسم نتواند بايستد , بايد راست بنشيند و نشسته نماز بخواند.
980 - تـا انـسـان مـي تـواند بنشيند نبايد خوابيده نماز بخواند و اگر نتواند راست بنشيند بايد هر طور كه مي تواند بنشيند و اگر به هيچ قسم نمي تواند بنشيند بايد بطوري كه در احكام قبله گفته شد , به پهلوي راسـت بـخوابد و اگر نمي تواند به پهلوي چپ بخوابد و تا وقتي كه ممكن است كه به پهلوي راست بخوابد نبايد بنابر احتياط لازم به پهلوي چپ بخوابد و اگر اين دو ممكن نباشد بايد به پشت بخوابد , به طوري كه كف پاهاي او رو به قبله باشد.
981 - كسي كه نشسته نماز مي خواند اگر بعد از خواندن حمد و سوره بتواند بايستد و ركوع را ايستاده بجا آورد بايد بايستد و از حال ايستاده به ركوع رود و اگر نتواند بايد ركوع را هم نشسته بجا آورد.
982 - كسي كه خوابيده نماز مي خواند , اگر در بين نماز بتواند بنشيند بايد مقداري را كه مي تواند نشسته بخواند و نيز اگر مي تواند بايستد بايد مقداري را كه مي تواند ايستاده بخواند , ولي تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزي از اذكار واجب را نخواند.
983 - كسي كه نشسته نماز مي خواند , اگر در بين نماز بتواند بايستد بايد مقداري را كه مي تواند ايستاده بخواند , ولي تا بدنش آرام نگرفته بايد چيزي از ذكرهاي واجب را نخواند.
984 - كـسـي كـه مـي تـواند بايستد اگر بترسد كه به واسطه ايستادن , مريض شود يا ضرري به او برسد , مي تواند نشسته نماز بخواند و اگر از نشستن هم بترسد , مي تواند خوابيده نماز بخواند.
985 - اگر انسان مايوس نباشد كه در آخر وقت بتواند ايستاده نماز بخواند چنانچه اول وقت نماز را بخواند و در آخـر وقت قدرت بر ايستادن حاصل نمايد بايد نماز را دوباره بجا آورد , ولي اگر مايوس از آن باشد كه بـتـوانـد نـماز را ايستاده بخواند اگر در اول وقت نماز را بخواند و سپس قدرت بر ايستادن پيدا كند لازم نيست نماز را اعاده كند.
986 - مـسـتـحـب است در حال ايستادن بدن را راست نگهدارد و شانه ها را پايين بيندازد و دستها را روي رانـها بگذارد و انگشتها را به هم بچسباند و جاي سجده را نگاه كند و سنگيني بدن را به طور مساوي روي دو پا بيندازد و با خضوع و خشوع باشد و پاها را پس و پيش نگذارد , و اگر مرد است پاها را از سه انگشت باز تا يك وجب فاصله دهد و اگر زن است پاها را به هم بچسباند.