مواردي كه لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد


مواردي كه لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد

848 در سه صورت كه تفصيل آنها بعدا گفته مي شود، اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است: اول: آنكه به واسطه زخم يا جراحت يا دملي كه در بدن او است، لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد. دوم: آنكه بدن يا لباس او به مقدار كمتر از درهم كه تقريبا به اندازه يك اشرفي مي شود، به خون آلوده باشد. سوم: آنكه ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند. و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است: اول: آنكه لباسهاي كوچك او مانند جوراب و عرقچين نجس باشد. دوم: آنكه لباس زني كه پرستار بچه است، نجس شده باشد. و احكام اين پنج صورت مفصلا در مسائل بعد گفته مي شود.

849 اگر در بدن يا لباس نمازگزار خون زخم يا جراحت يا دمل باشد، چنانچه طوري است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براي بيشتر مردم يا براي خصوص او سخت است، تا وقتي كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است،مي تواند با آن خون نماز بخواند. و همچنين است اگر چركي كه با خون بيرون آمده يا دوايي كه روي زخم گذاشته اند و نجس شده، در بدن يا لباس او باشد.

850 اگر خون بريدگي و زخمي كه به زودي خوب مي شود و شستن آن آسان است، در بدن يا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است.

851 اگر جايي از بدن يا لباس كه با زخم فاصله دارد به رطوبت زخم نجس شود،جايز نيست با آن نماز بخواند. ولي اگر مقداري از بدن يا لباس كه معمولا به رطوبت زخم آلوده مي شود، به رطوبت آن نجس شود، نماز خواندن با آن مانعي ندارد.

852 اگر از توي دهان و بيني و مانند اينهاست خوني به بدن يا لباس برسد احتياط واجب آن است كه با آن نماز نخواند ولي با خون بواسير ميشود نماز خواند اگر چه دانه هايش در داخل باشد.

853 كسي كه بدنش زخم است اگر در بدن يا لباس خود خوني ببيند و نداند از زخم است يا خون ديگر با آن نماز خواندن مانعي ندارد.

854 اگر چند زخم در بدن باشد و به طوري نزديك هم باشند كه يك زخم حساب شود، تا وقتي همه خوب نشده اند، نماز خواندن با خون آنها اشكال ندارد. ولي اگر به قدري از هم دور باشند كه هر كدام يك زخم حساب شود، هر كدام كه خوب شد، بايد براي نماز بدن و لباس را از خون آن، آب بكشد.

855 اگر سر سوزني خون حيض يا نفاس در بدن يا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است، و بنابر احتياط واجب بايد خون استحاضه در بدن يا لباس نمازگزار نباشد. ولي خونهاي ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال گوشت، و خون سگ و خوك و كافر و مردار و حيوان حرام گوشت، اگر چه در چند جاي بدن و لباس باشد، در صورتي كه روي هم كمتر از درهم باشد كه تقريبا به اندازه يك اشرفي مي شود نماز خواندن با آن اشكال ندارد. ولي احتياط مستحب آن است كه از خون سگ و كافر و مردار و حيوان حرام گوشت، اجتناب كند.

856 خوني كه به لباس بي آستر بريزد و به پشت آن برسد، يك خون حساب مي شود. ولي اگر پشت آن، جدا خوني شود، بنابر احتياط واجب بايد هر كدام را جدا حساب نمود. پس اگر خوني كه در پشت و روي لباس است، روي هم كمتر از درهم باشد نماز با آن صحيح، و اگر بيشتر باشد، نماز با آن نماز باطل است.

857 اگر خون روي لباسي كه آستر دارد بريزد و به آستر آن برسد، و يا به آستر بريزد و روي لباس خوني شود، بايد هر كدام را جدا حساب نمود. پس اگر خون روي لباس و آستر كمتر از درهم باشد، نماز با آن صحيح، و اگر بيشتر باشد،نماز با آن باطل است.

858 اگر خون بدن يا لباس كمتر از درهم باشد و رطوبتي به آن برسد، در صورتي كه خون و رطوبتي كه به آن رسيده، به اندازه درهم يا بيشتر شود و اطراف را آلوده كند، نماز با آن باطل است. بلكه اگر رطوبت و خون به اندازه درهم نشود و اطراف را هم آلوده نكند، نماز خواندن با آن اشكال دارد. ولي اگر رطوبت مخلوط به خون شود و از بين برود، نماز صحيح است.

859 اگر بدن يا لباس خوني نشود ولي به واسطه رسيدن به خون نجس شود، اگرچه مقداري كه نجس شده كمتر از درهم باشد، نمي شود با آن، نماز خواند.

860 اگر خوني كه در بدن يا لباس است، كمتر از درهم باشد و نجاست ديگري به آن برسد، مثلا يك قطره بول روي آن بريزد، نماز خواندن با آن جايز نيست.

861 اگر لباسهاي كوچك نمازگزار مثل عرقچين و جوراب كه نمي شود با آنها عورت را پوشانده نجس باشد، چنانچه از مردار و حيوان حرام گوشت درست نشده باشد، نماز با آنها صحيح است. و نيز اگر با انگشتري نجس نماز بخواند، اشكال ندارد.

862 احتياط آن است كه چيز نجسي كه با آن مي شود عورت را پوشاند، همراه نمازگزار نباشد. ولي كسي كه اين مساله را نمي دانسته و مثلا مدتي با اين طور نماز خوانده، لازم نيست آن نمازها را قضا كند.

863 زني كه پرستار بچه است و بيشتر از يك لباس ندارد هرگاه شبانه روزي يك مرتبه لباس خود را آب بكشد اگرچه تا روز ديگر لباسش به بول بچه نجس شود مي تواند با آن لباس نماز بخواند ولي احتياط واجب آن است كه لباس خود را در شبانه روز يك مرتبه براي اولين نمازي كه لباسش پيش از آن نجس شده آب بكشد و نيز اگر بيشتر از يك لباس دارد ولي ناچار است كه همه آنها را بپوشد چنانچه شبانه روزي يك مرتبه به دستوري كه گفته شده همه آنها را آب بكشد كافي است.

بازگشت