ذي الحجه


نمازهاي ماه ذي الحجه
- فضيلت ماه ذي الحجه
اين ماه از ماه هاي شريف است.
- نماز ده شب اول
دهه ي اول اين ماه بسي فضيلت و شرافت دارد، اين دهه ايامش ايام معلومات است كه در آيه 28 سوره مباركه حج، ذكر شده است: «وَ يَذْكُرُوا اسْمَ اللَّهِ في أَيَّامٍ مَعْلُوماتٍ.»
از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم مروي است كه:
«عمل خير و عبادت در هيچ ايامي نزد حق تعالي محبوب تر از اين دهه نيست.»
دهه ي اول اين ماه بسيار با ارزش است تا آنجا كه رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرموده اند:
«روزهايي پاك تر از اين دهه، نزد خداوند نيست.»

- اعمال دهه ي اول ذي الحجه
1- روزه گرفتن نه روز اول اين دهه.
2- در هر شب از دهه ي اول ما بين نماز مغرب و عشاء دو ركعت نماز به جا آورد، در هر ركعت پس از حمد سوره ي توحيد و سپس اين آيه را بخواند:
«وَ واعَدْنا مُوسي ثَلاثينَ لَيْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ ميقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعينَ لَيْلَةً وَ قالَ مُوسي لِأَخيهِ هارُونَ اخْلُفْني في قَوْمي وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبيلَ الْمُفْسِدينَ؛ (1)
و ما با موسي، سي شب وعده گذاشتيم سپس آن را با ده شب (ديگر) تكميل نموديم به اين ترتيب، ميعاد پروردگارش (با او)، چهل شب تمام شد. و موسي به برادرش هارون گفت: جانشين من در ميان قومم باش. و (آنها) را اصلاح كن! و از روش مفسدان، پيروي منما!»

تا شريك ثواب حاجيان گردد، بدون اين كه از ثواب آنان چيزي كاسته شود.

- نماز حضرت فاطمه (س) در روز اول
نماز حضرت فاطمه عليهاالسلام كه آن چهار ركعت است به دو سلام، مثل نماز اميرالمؤمنين عليه السلام، در هر ركعت حمد يك مرتبه و توحيد پنجاه مرتبه و بعد از سلام تسبيح آن حضرت بخواند و بگويد:
«سُبْحَانَ ذِي الْجَلَالِ الْبَاذِخِ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ ذِي الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِيفِ- سُبْحَانَ ذِي الْمُلْكِ الْفَاخِرِ الْقَدِيمِ سُبْحَانَ ذِي الْبَهْجَةِ وَ الْجَمَالِ سُبْحَانَ مَنْ تَرَدَّي بِالنُّورِ وَ الْوَقَارِ سُبْحَانَ مَنْ يَرَي أَثَرَ النَّمْلِ فِي الصَّفَا وَ وَقْعَ الطَّيْرِ فِي الْهَوَاء»

- نماز ديگر در روز اول
دو ركعت نماز پيش از زوال به نيم ساعت، در هر ركعت، حمد يك مرتبه و هر يك از توحيد و آية الكرسي و قدر، ده مرتبه.
- نماز روز عرفه (روز نهم)
چون وقت زوال شد، زير آسمان رود و نماز ظهر و عصر را با ركوع و سجود نيكو به عمل آورد و چون فارغ شود دو ركعت نماز بخواند، در ركعت اول بعد از حمد سوره ي توحيد و در ركعت دوم بعد از حمد سوره ي كافرون بخواند، به گناهان خويش اقرار و اعتراف نمايد و آنگاه بگويد: «سُبْحَانَ الَّذِي فِي السَّمَاءِ عَرْشُهُ سُبْحَانَ الَّذِي فِي الْأَرْضِ حُكْمُهُ سُبْحَانَ الَّذِي فِي الْقُبُورِ قَضَاؤُهُ سُبْحَانَ الَّذِي فِي الْبَحْرِ سَبِيلُهُ سُبْحَانَ الَّذِي فِي النَّارِ سُلْطَانُهُ سُبْحَانَ الَّذِي فِي الْجَنَّةِ رَحْمَتُهُ سُبْحَانَ الَّذِي فِي الْقِيَامَةِ عَدْلُهُ سُبْحَانَ الَّذِي رَفَعَ السَّمَاءَ سُبْحَانَ الَّذِي بَسَطَ الْأَرْضَ سُبْحَانَ الَّذِي لَا مَلْجَأَ وَ لَا مَنْجَي مِنْهُ إِلَّا إِلَيْه .»

- نماز روز دهم
نماز عيد قربان.
- كيفيت نماز عيد قربان
نماز عيد قربان دو ركعت است كه نمازگزار در ركعت اول بعد از خواندن حمد و سوره، بايد پنج تكبير بگويد و بعد از هر تكبير يك قنوت بخواند و بعد از قنوت پنجم، تكبير ديگري بگويد و ركوع رود و دو سجده به جا آورد و برخيزد. سپس در ركعت دوم چهار تكبير بگويد، بعد از هر تكبير قنوت بخواند و تكبير پنجم را بگويد و به ركوع رود.
بعد از ركوع دو سجده كند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد.
اين نماز دو ركعت است: در ركعت اول حمد و سوره ي اعلي و بعد از قرائت، پنج تكبير بگويد و بعد از هر تكبيري اين قنوت را بخواند:

- دعاي قنوت نماز عيد قربان
«اللَّهُمَّ أَهْلَ الْكِبْرِيَاءِ وَ الْعَظَمَةِ وَ أَهْلَ الْجُودِ وَ الْجَبَرُوتِ وَ أَهْلَ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ وَ أَهْلَ التَّقْوَي وَ الْمَغْفِرَةِ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذَا الْيَوْمِ الَّذِي جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِينَ عِيداً وَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ذُخْراً وَ مَزِيداً أَنْ تُصَلِّيَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُدْخِلَنِي فِي كُلِّ خَيْرٍ أَدْخَلْتَ فِيهِ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُخْرِجَنِي مِنْ كُلِّ سُوءٍ أَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَ مَا سَأَلَكَ بِهِ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ وَ أَعُوذُ بِكَ مِمَّا اسْتَعَاذَ مِنْهُ عِبَادُكَ الصَّالِحُون ؛ (2)
خداوندا! و سزاوار بزرگي، سرفرازي، بخشندگي، توانايي، بخشايش و رحتمي. سزاوار آني كه به خاطر تو پرهيز كنيم و از تو آمرزش بخواهيم در روزي كه براي مسلمانان عيد قرار داده اي. و براي محمد كه درود خدا بر او و دودمانش بايد، ذخيره افتخار و بلندي مقام كه بر او و دودمانش درود فرستي و مرا بدانچه نيكي و سعادت است و به محمد صلي الله عليه و آله و سلم و خاندانش ارزاني داشته اي بهره مند سازي و از هر بدي كه محمد صلي الله عليه و آله و سلم و خاندانش را خارج ساختي، رهايي دهي، درود تو بر محمد صلي الله عليه و آله و سلم و خاندانش باد. خداوندا! از تو مي خواهم بهترين چيزي را كه بندگان شايسته ات از تو مي خواهند، و به تو رو مي آورم بدان گونه كه بندگان شايسته ات از بدي ها پناه آورده اند.»
پس تكبير ششم بگويد و به ركوع برود و بعد از ركوع و سجود برخيزد به ركعت دوم بعد از حمد سوره ي و الشمس را بخواند پس چهار تكبير بگويد و بعد از هر تكبيري آن قنوت را بخواند و چون فارغ شد تكبير پنجم بگويد و به ركوع برود پس نماز را تمام كند و بعد از سلام، تسبيح حضرت زهرا عليهاالسلام بفرستد.

پس از نماز، امام جماعت در برابر مردم قرار مي گيرد و مانند نماز جمعه رجاءً در دو نوبت سخنراني مي كند و در ضمن پند و اندرز و بيان مسائل سياسي و اجتماعي، در سخنراني عيد قربان احكام ذبح و قرباني و موارد مصرف آنها را بيان مي نمايد.


- نماز شب هجدهم
شب عيد غدير شب با شرافتي است. سيد در اقبال، دوازده ركعت نماز به يك سلام به كيفيتي مخصوص براي اين شب با دعايي نقل كرده است.

- نماز روز هجدهم (عيد غدير)
مرحوم «سيد بن طاووس» به سند صحيح از امام صادق عليه السلام نقل مي كند كه در روز غدير دو ركعت نماز بخواند و بعد به سجده رود و صد مرتبه «شكراً لله» بگويد، سپس سر بردارد و اين دعا را بخواند:
«اَللّهُمَّ اِنِّي اَسْئَلُكَ بِاَنَّ لَكَ الْحَمْدَ، وَحْدَكَ لا شَريكَ لَكَ، وَ اَنَّكَ واحِدٌ اَحَدٌ صَمَدٌ،
خدايا از تو درخواست كنم بدان كه از براي توست ستايش يگانه اي كه شريك نداري و تويي يكتاي يگانه بي نياز،

لَمْ تلِدْ وَ لَمْ تُولَدْ، وَ لَمْ يكُنْ لَكَ كُفُواً اَحَدٌ،
كه فرزندي نداري و فرزند كسي نيستي و نيست برايت همتايي هيچ كس

وَ اَنَّ مُحَمّداً عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ صَلَواتُكَ عَلَيهِ وَ آلِهِ، يا مَنْ هُوَ كُلَّ يوْم في شَاْن،
و براستي محمّد بنده و رسول توست درودهاي تو بر او و آلش باد، اي كه هر روز دركاري هستي،

كَما كانَ مِنْ شَاْنِكَ اَنْ تَفَضَّلْتَ عَلَيَّ، بِاَنْ جَعَلْتَني مِنْ اَهْلِ اِجابَتِكَ، وَ اَهْلِ دِينِكَ
چنانچه از شأن تو بود كه بر من تفضل فرمودي به اين كه مرا از اهل اجابتت و از اهل دينت

وَاَهْلِ دَعْوَتِكَ، وَوَفَّقْتَني لِذلِكَ في مُبْتَدَءِ خَلْقي، تَفَضُّلاً مِنْكَ وَكَرَماً وَجُوداً،
و اهل دعوتت قرار دادي و موفقم داشتي بدان در آغاز آفرينشم از روي تفضل و كرم و بخششت

ثُمَّ اَرْدَفْتَ الْفَضْلَ فَضْلاً، وَ الْجُودَ جُوداً، وَ الْكَرَمَ كَرَماً، رَاْفَةً مِنْكَ وَ رَحْمَةً،
سپس دنبال آوردي اين فضل را به فضلي دگر و اين بخشش را به بخششي دگر و اين كرم را به كرمي دگر كه آن هم از روي مهر و رحمتت بود

اِلي اَنْ جَدَّدْتَ ذلِكَ الْعَهْدَ لي تَجْديداً بَعْدَ تَجديدِكَ خَلْقي،
تا بدان جا كه تازه كردي اين عهد را برايم از نو پس از تجديد آفرينشم

وَكُنْتُ نَسْياً مَنْسِياً ناسِياً ساهِياً غافِلاً، فَاَتْمَمْتَ نِعْمَتَكَ بِاَنْ ذَكَّرْتَني ذلِكَ،
در صورتي كه من در فراموشي بودم و فراموشكاري و بي خبريو غفلت پس تو نعمتت را بر من تمام كردي به اين كه آن را به يادم انداختي

وَ مَنَنْتَ بِهِ عَلَيَّ، وَ هَدَيتَني لَهُ، فَلْيكُنْ مِنْ شَاْنِكَ يا اِلهي وَ سَيدي وَ مَولايَ
و بدان بر من منّت نهادي و بر آن راهنماييم كردي پس همچنان بايد از شأن تو باشد اي معبود و آقا و مولاي من

اَنْ تُتِمَّ لي ذلِكَ، وَ لاتَسْلُبَنيهِ حَتّي تَتَوَفّاني عَلي ذلِكَ،
كه تمام كني برايم آن نعمت را و از من سلب نفرمايي آن را تا هنگامي كه بميرانيم بر آن

وَ اَنتَ عَنّي راض، فَاِنَّكَ اَحَقُّ الْمُنعِمينَ اَنْ تُتِمَّ نِعمَتَكَ عَلَيَّ، اَللّهُمَّ
در حالي كه تو از من خشنود باشي كه براستي تو سزاوارترين نعمت بخشاني كه نعمتت را بر من به پايان رساني خدايا

سَمِعْنا وَ اَطَعْنا وَ اَجَبْنا داعِيكَ بِمَنِّكَ، فَلَكَ الْحَمْدُ غُفْرانَكَ رَبَّنا وَ اِلَيكَ
شنيديم و پيروي كرديم و خواننده ات را اجابت كرديم به لطف تو پس از آن توست حمد و آمرزشت را خواهانيم پروردگارا و به سوي توست

الْمَصيرُ، امَنّا بِاللهِ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ، وَ بِرَسُولِهِ مُحَمَّد صَلَّي اللهُ عَلَيهِ
بازگشت ايمان داريم به خداي يگانه اي كه شريك ندارد و به رسولش محمّد صلي اللّه عليه و

وَ آلِهِ، وَ صَدَّقْنا وَ اَجَبْنا داعِيَ اللهِ،وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ في مُوالاةِ مَوْلينا
آله و تصديق كرديم و اجابت كرديم داعي خدا را و پيروي كرديم از رسول (او) در مورد دوستي و اطاعت مولايمان

وَ مَوْلَي الْمُؤْمِنينَ، اَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلِيِّ بْنِ اَبيطالِب، عَبْدِاللهِ وَ اَخي رَسُولِهِ،
و مولاي مؤمنان امير مؤمنان علي بن ابي طالب بنده خدا و برادر رسول او

وَ الصِّدِّيقِ الْاَكْبَرِ، وَ الْحُجَّةِ عَلي بَرِيتِهِ، اَلمُؤَيدِ بِهِ نَبِيهُ وَ دينَهُ الْحَقَّ
و صديق اكبر و حجت او بر آفريدگانش آن كه خداوند پيامبرش و دين حق

الْمُبينَ، عَلَماً لِدينِ اللهِ، وَ خازِناً لِعِلْمِهِ، وَ عَيبَةَ غَيبِ اللهِ، وَ مَوْضِعَ سِرِّ اللهِ،
آشكارش را بوسيله او تاييد كرد نشانه و پرچم دين خدا و خزينه دار دانش او و گنجينه غيب خدا و جايگاه راز خدا

وَ اَمينَ اللهِ عَلي خَلْقِهِ، وَ شاهِدَهُ في بَرِيتِهِ، اَللّهُمَّ رَبَّنا اِنَّنا سَمِعْنا مُنادِياً
و امين خدا بر خلق او و گواه او در آفريدگانش خدايا اي پروردگار ما ما شنيديم منادي

ينادي لِلاْيمانِ، اَنْ امِنُوا بِرَبِّكُمْ فَامَنّا، رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا، وَكَفِّرْ عَنّا
را كه ندا مي كرد براي ايمان (و مي گفت) ايمان آوريد به پروردگارتان پروردگارا ما هم ايمان آورديم پس بيامرز گناهانمان را و بديهامان

سَيئاتِنا، وَ تَوَفَّنا مَعَ الْاَبْرارِ، رَبَّنا وَ اتِنا ما وَعَدْتَنا عَلي رُسُلِكَ، وَ
را پوشيده دار و ما را با نيكان بميران پروردگارا عطا كن به ما چيزي را كه بوسيله فرستادگانت به ما وعده دادي و

لاتُخْزِنا يوْمَ الْقِيمَةِ، اِنَّكَ لا تُخْلِفُ الْميعادَ، فَاِنّا يا رَبَّنا بِمَنِّكَ وَ لُطْفِكَ اَجَبْنا
در روز رستاخيز رسوايمان مكن كه براستي تو خلف وعده نمي كني، پس ما اي پروردگار به احسان و لطف تو اجابت كرديم

داعِيكَ، وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ وَ صَدَّقْناهُ، وَ صَدَّقْنا مَوْلَي الْمُؤْمِنينَ، وَكَفَرْنا
داعي تو را و پيروي كرديم از رسول تو و تصديقش كرديم و نيز تصديق كرديم مولاي مؤمنان را و كافر شديم

بِالْجِبْتِ وَ الطّاغُوتِ، فَوَلِّنا ما تَوَلَّينا، وَ احْشُرْنا مَعَ اَئِمَّتِنا، فَاِنّا بِهِمْ
به جبت و طاغوت (غاصبان حقوق آن حضرت) پس والي ما گردان آن را كه ما به ولايت برگزيديم و با امامانمان محشورمان كن كه براستي ما بديشان

مُؤْمِنُونَ مُوقِنُونَ، وَ لَهُمْ مُسَلِّمُونَ، امَنّا بِسِرِّهِمْ وَ عَلانِيتِهِمْ، وَ شاهِدِهِمْ
ايمان و اعتقاد داريم و تسليم آنانيم ايمان داريم بر نهانشان و آشكارشان و حاضرشان

وَ غائِبِهِمْ، وَ حَيهِمْ وَ مَيتِهِمْ، وَ رَضينا بِهِمْ اَئِمَّةً وَ قادَةً وَ سادَةً، وَ حَسْبُنا بِهِمْ
و غايبشان و زنده شان و مرده شان و خشنوديم به امامتشان و آقاييشان و همان ها ما را در

بَينَنا وَ بَينَ اللهِ دُونَ خَلْقِهِ، لا نَبْتَغي بِهِمْ بَدَلاً، وَ لا نَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِمْ وَليجَةً،
مابين خود و خدا از ساير خلق كافي هستند نجوييم بجاي ايشان بدلي و نگيريم جز ايشان همدمي (يا معتمدي)

وَ بَرِئْنا اِلَي اللهِ مِنْ كُلِّ مَنْ نَصَبَ لَهُمْ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ مِنَ الْاَوَّلينَ
و بيزاري جوييم به درگاه خدا از هر كه برپا كند در برابرشان جنگي از جن و انس از اوّلين

وَ الاْخِرينَ، وَ كَفَرْنا بِالْجِبْتِ وَ الطّاغُوتِ وَ الأَوْثانِ الأَرْبَعَةِ، وَ اَشْياعِهِمْ
و آخرين و كافر شديم به جبت و طاغوت و بتهاي چهارگانه و دنبال روندگان

وَ اَتْباعِهِمْ، وَ كُلِّ مَنْ والاهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْاِنْسِ، مِنْ اَوَّلِ الدَّهرِ اِلي آخِرِهِ،
و پيروانشان و هر كه دوستشان دارد از جن و انس از آغاز روزگار تا پايان آن

اَللهُمَّ اِنّا نُشْهِدُكَ اَنّا نَدينُ بِما دانَ بِهِ مُحَمَّدٌ وَ الُ مُحَمَّد، صَلَّي اللهُ عَلَيهِ
خدايا تو را گواه مي گيريم كه ما متدين هستيم بدانچه متدين شد بدان محمّد و آل محمّد درود خدا بر او

وَ عَلَيهِمْ، وَ قَوْلُنا ما قالُوا، وَ دينُنا ما دانُوا بِهِ، ما قالُوا بِهِ قُلْنا، وَ ما دانُوا بِهِ
و برايشان باد و گفتار ما همان است كه آن ها گفتند و دين ما همان است كه آن ها متدين بدان بودند هرچه را آنان گفتند ما هم گفتيم و هرچه را آنان متدين شدند

دِنّا، وَ ما اَنْكَرُوا اَنْكَرْنا، وَ مَنْ والَوْا والَينا، وَ مَنْ عادَوْا عادَينا، وَ مَنْ لَعَنُوا
ما هم شديم و هرچه را انكار كردند ما انكار كرديم و هركه را دوست داشتند دوست داريم و هر كه را دشمن دارند دشمن داريم و هر كه را لعن كردند

لَعَنّا، وَمَنْ تَبَرَّؤُا مِنْهُ تَبَرَّاْنا مِنْهُ، وَمَنْ تَرَحَّمُوا عَلَيهِ تَرَحَّمْنا عَلَيهِ، آمَنّا
لعن كنيم و از هر كه بيزاري جستند بيزاري جوئيم و بر هر كه ترحم كردند ترحم كنيم ايمان آورديم

وَ سَلَّمْنا، وَ رَضينا وَ اتَّبَعْنا مَوالِينا صَلَواتُ اللهِ عَلَيهِمْ، اَللّهُمَّ فَتَمِّمْ لَنا ذلِكَ
و تسليم و خشنود گشتيم و پيروي كرديم از سرورانمان درودهاي خدا بر ايشان باد خدايا پس تو آن را براي ما تكميل كن

وَ لاتَسْلُبْناهُ، وَ اجْعَلْهُ مُسْتَقِرّاً ثابِتاً عِنْدَنا، وَ لا تَجْعَلْهُ مُسْتَعاراً، وَ اَحْينا
و از ما سلب مفرما و آن را پايگاهي ثابت در پيش ما قرار ده و پايگاه عاريت و موقتش قرار مده و زنده مان

ما اَحْييتَنا عَلَيهِ، وَ اَمِتْنا اِذا اَمَتَّنا عَلَيهِ، الُ مُحَمَّد اَئِمَّتُنا، فَبِهِمْ نَاْتَمُّ وَ اِياهُمْ
دار بر همان تا هرگاه كه زنده مان داري و بميرانمان بر آن هرگاه ميراندي مان، آل محمّد پيشوايان مايند به آن ها اقتدا كنيم و آنان را

نُوالي، وَ عَدُوَّهُمْ عَدُوَّ اللهِ نُعادي، فَاجْعَلْنا مَعَهُمْ فِي الدُّنْيا وَ الاْخِرَةِ وَ مِنَ
دوست داريم و دشمنشان را كه دشمن خداست دشمن داريم پس ما را در دنيا و آخرت با ايشان قرار ده و از

الْمُقَرَّبينَ، فَاِنّا بِذلِكَ راضُونَ، يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ.
مقربان درگاهت گردان كه براستي ما به همان خشنوديم اي مهربانترين مهربانان.

پس از پايان دعا، بار ديگر به سجده برو و صد مرتبه الحمد لله و صد مرتبه شكراً للهِ بگو.

امام صادق عليه السلام در ادامه فرمود: هر كس كه اين عمل را بجا آورد، پاداش كسي را دارد كه در روز غدير، نزد رسول خدا صلي الله عليه و اله بوده و با آن حضرت بيعت كرده است. (مرحوم محدّث قمي مي گويد: بهتر است كه اين نماز نزديك ظهر انجام شود كه مقارن نصب حضرت علي علي السلام به خلافت بوده است.)

- نماز عيد غدير
يكي ديگر از نمازهاي مستحبي كه خيلي ارزش دارد، نماز روز عيد غدير است. اين نماز دو ركعت است كه در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه سوره ي توحيد و ده مرتبه آية الكرسي و ده مرتبه سوره ي قدر خوانده مي شود و بهتر است اين نماز نزديك ظهر به جا آورده شود و قبل از آن غسل انجام گيرد.»

ثواب: امام صادق عليه السلام فرمود:
«كسي كه اين نماز را بخواند ثواب صد هزار و صد هزار عمره را مي برد و هر حاجتي از خدا درخواست كند، خداوند آن را برآورده مي نمايد.»

- نماز روز بيست و پنجم (روز مباهله)
دو ركعت نماز است (مثل نماز صبح) كه بعد از آن هفتاد بار استغفار گفته شود.

- نماز روز آخر ماه
دو ركعت، در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه سوره ي توحيد و ده مرتبه آية الكرسي، و بعد از سلام نماز مي گويي:
«اللَّهُمَّ مَا عَمِلْتُ فِي هَذِهِ السَّنَةِ مِنْ عَمَلٍ نَهَيْتَنِي عَنْهُ وَ لَنْ تَرْضَهُ لِي وَ نَسِيتُهُ لَمْ تَنْسَهُ وَ دَعَوْتَنِي إِلَي التَّوْبَةِ مِنْهُ بَعْدَ جُرْأَتِي عَلَيْكَ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْتَغْفِرُكَ مِنْهُ فَاغْفِرْ لِيَ اللَّهُمَّ وَ مَا عَمِلْتُ مِنْ عَمَلٍ يُقَرِّبُنِي إِلَيْكَ فَاقْبَلْهُ مِنِّي وَ لَا تَقْطَعْ رَجَائِي مِنْكَ يَا كَرِيمُ»
كسي كه اين عمل را به جا بياورد، شيطان مي گويد واي بر او، آن چه زحمت كشيدم و خسته شدم براي گمراه كردن او در اين سال، تمام را به گفتن اين كلمات خراب كرد و سال گذشته شهادت مي دهد براي او كه به خير ختم كرد اين سال را!

پاورقي

1- سوره مباركه اعراف، آيه 142.
2- مصباح المتهجد، ج 2، ص 654.

بازگشت