شيخ طوسي و ديگران به سند معتبر از حضرت امام رضا عليه السلام روايت كرده اند:
مردي به نزد حضرت رسول صلي الله عليه وآله آمد و گفت: يا رسول اللَّه! مرا تعليم كن عملي كه چون به جا آورم ميان من و بهشت حايلي نباشد.
فرمود: غضب مكن بر كسي، و از مردم چيزي سؤال مكن، و از براي مردم بپسند آنچه براي خود مي پسندي.
گفت: يا رسول اللَّه! زياده بفرماي.
فرمود: چون نماز عصر را ادا كني هفتاد و هفت مرتبه استغفار كن تا گناه هفتاد و هفت سال تو آمرزيده شود.
گفت: من هفتاد و هفت سال ندارم.
فرمود: براي پدر و مادر خود و خويشان خود قرار ده.

و ابن بابويه به سند معتبر از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده است:
هر كه بعد از عصر هفتاد مرتبه استغفار كند حق تعالي در آن روز هفتصد گناه او را بيامرزد، و اگر هفتصد گناه نداشته باشد از گناه پدر او مي آمرزد، و الّا از گناه مادر او، و الّا از گناه برادر او، و الّا از گناه خواهر او، و الّا از گناه خويشان او.

و به روايت ديگر: هر كه بعد از عصر هفتاد مرتبه استغفار كند گناه هفتاد ساله او آمرزيده شود.
و به روايت ديگر: گناه پنجاه ساله او آمرزيده شود.
مجملاً احاديث در فضيلت استغفار بعد از عصر بسيار است؛ و بايد كه هفتاد مرتبه، يا هفتاد و هفت مرتبه «أسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبّي وَ أتُوبُ إلَيْهِ» بگويد، و «أسْتَغْفِرُ اللَّهَ» نيز كافي است.(1)