چهل و نهم براي طول عمر


سيد بن طاوس به سند معتبر از جميل بن درّاج روايت كرده است كه مردي به خدمت حضرت امام جعفر صادق عليه السلام آمد و گفت: اي مولاي من! سنّم بالا رفته است، و خويشان من مردند، و مونسي ندارم، و مي ترسم كه مرا نيز مرگ دريابد.
حضرت فرمود:
برادرانِ مؤمنِ صالح براي انس گرفتن بهترند از اقارب، و اگر درازيِ عمر خود و خويشان و دوستان را خواهي اين دعا را بعد از هر نماز بخوان:
«اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ اللَّهُمَّ اِنَّ رَسُولَكَ الصَّادِقَ الْمُصَدَّقَ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِه قالَ: اِنَّكَ قُلْتَ ما تَرَدَّدْتُ في شَيْ ءٍ اَ نَا فاعِلُهُ كَتَرَدُّدي في قَبْضِ روحِ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنِ يَكْرَهُ الْمَوْتَ وَ اَكْرَهُ مَساءَتَهُ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِيِّكَ الْفَرَجَ وَ الْعافِيَةَ وَ النَّصْرَ وَ لا تَسُؤْني في نَفْسي وَ لا في اَحَدٍ مِنْ اَحِبَّتي؛(1)
خدايا بر محمد و آل محمد درود فرست، خدايا راستگوي امين عليه السلام گفت: تو فرموده اي: هيچ گاه در كاري كه من كننده ي آن هستم ترديدي ندارم چونان ترديدي كه در قبض روح بنده ي مؤمنم بر من پيش مي آيد؛ زيرا از طرفي او مرگ را ناخوش مي دارد، و از سوي ديگر من از ناخرسندي او از مرگ، ناخشنودم. بارخدايا بر محمد و آل محمد درود فرست، و بر ولي خودت فرج، عافيت و ياري را تعجيل فرما و بر جان من و بر جان هيچ يك از دوستانم بدي روا مدار.»
و اگر خواهي يك يك از دوستان خود را نام ببر.
«وَ لا في فلان وَ لا في فلان».
راوي گفت: چون بر اين دعا مداومت كردم چندان عمر يافتم كه از زندگاني ملول شدم.(وي پس از صد و بيست و هشت سال عمر، با ترك دعا، دنيا را وداع گفت).
اين دعا بسيار معتبر است، و در جميع كتب دعا نقل شده است.

پاورقي

1- مقباس المصابيح، علامه مجلسي، ص86.

بازگشت