پنجم


شيخ كليني به سند معتبر از عليّ بن مهزيار روايت كرده است:
محمّد بن ابراهيم به خدمت حضرت امام علي نقي - صلوات اللَّه عليه - نوشت كه اگر مصلحت داني - اي سيّدِ من!- تعليم نما مرا دعايي كه بعد از نمازها بخوانم تا حق تعالي جمع نمايد براي من، خير دنيا و آخرت را.
پس آن حضرت عليه السلام نوشت كه مي گويي بعد از نماز:
«أعُوذُ بِوَجْهِكَ الْكَريمِ وَ عِزَّتِكَ الّتي لا تُرامُ وَ قُدْرَتِكَ الّتي لا يَمْتَنَعُ مِنها شَيْ ءٌ مِنْ شَرِّ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنْ شَرِّ الْاَوْجاعِ كُلِّها؛
از بدي دنيا و آخرت و بدي همه ي دردها، به روي كريمانه ات و عزت زوال ناپذيرت، پناه مي برم.»

و در بعضي روايات اين ادامه را دارد: «وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إلّا بِاللَّهِ الْعَليِّ الْعَظيمِ.» (1)

پاورقي

1- مقباس المصابيح، علامه مجلسي، ص55.

بازگشت