كليني و ديگران به سند معتبر از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده اند كه:
هر گاه دردي و بيماري و آزاري داشته باشي، بعد از نماز دست بمال بر موضع سجود خود از زمين و اين دعا بخوان؛ پس دست بر موضع درد بمال و هفت مرتبه چنين كن.
اين است دعا:
«يا مَنْ كَبَسَ الْاَرْضَ عَلَي الْماءِ وَ سَدَّ الْهَواءَ بِالسَّماءِ وَاخْتارَ لِنَفْسِه اَحْسَنَ الْاَسْماءِ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عافِني مِنْ كُلِّ سُقْمٍ وَداءٍ وَاقْضِ حَوائِجي كُلِّها»
اي خدايي كه زمين را روي آب گسترانيده و آن را پوشاندي، و هوا را با آسمان بربسته و مسدود نمودي، و نيكوترين نامها را براي خويش برگزيدي، بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و مرا از هر بيماري عافيت بخش و همه نيازهايم را مرتفع ساز.
پس حوائج خود را طلب كن.(1)