سر مي كشد چو شعله ي فرياد بر سپهر
آواي دلنواز اذان از مناره ها

چون قامت كشيده ي تكبير از خلوص
دست دعاست رفته به اوج ستاره ها

اين نغمه هاي راز و نياز از بسيط خاك
تا عرش نور يكسره پرواز مي كنند

گوئي كبوتران سبك بال صبح خيز
راهي به بارگاه خدا باز مي كنند

اين خانه ي خداست كه بال فرشتگان
با چشم دل چو بيني فرش زمين اوست

راز جهان و چشمه ي جوشان زندگي
در جويبار زمزمه ي راستين اوست

اين خانه ي خداست كه ديوار سنگرش
از خون گرفته رنگ به دوران انقلاب

با هر نماز دعوت يزدان پاك را
لبيك گفته اند، شهيدان انقلاب

اين خانه ي خداست كه از چشمه ي حيات
دارد فروغ عشق به آئين سرمدي

يعني به شاهراه هدايت نهاده اند
آئينه ي تمام نماي محمدي (ص)

استاد مشفق كاشاني