غزل نماز


شب است و خسته و تنها، نماز مي خوانم
به استغاثه فردا نماز مي خوانم

ميان دشت نيايش، چو رود مي پيچم
و رو به آبي دريا نماز مي خوانم

پر از ترنّم پرواز و راز مي گردد
نگاه پنجره ها، تا نماز مي خوانم

به باغ پرپر دل، هر غروب آدينه
به قصد قربت گل ها نماز مي خوانم

قرين سبحه و قرآن و اشك و آيينه
به رنگ غربت زهرا، نماز مي خوانم

رسيده فصل عطش باري و غريبانه
سر جنازه صحرا نماز مي خوانم

بيا امام! كه ديري است در هزاره درد
كنار خويش - فُرادي نماز مي خوانم

بگو طراوت غم بر دلم فرو بارد!
دلم گرفته خدايا! نماز مي خوانم

حريم خلوتم امشب ستاره باران است
شكسته در شب «اسري» نماز مي خوانم

محمد تقي اكبري

بازگشت