ركوع ياسمن ها


اين نماز سبز و هستي بخش من
روح را در كالبد، آراسته
مثل اين اشعار بي پيرايه ام
قلب را از خستگي پيراسته

اي نمازم حرف هاي ناب عشق
با شما اشك و جنون تفسير شد
با ركوع ياسمن هاي سفيد
خواب هر سجاده اي تعبير شد

دانه هاي سرخ تسبيحم كجاست
تا گل توحيد را نجوا كنم
يا كه من با ركعتي از عاشقي
بغض هاي كهنه ام را واكنم

آسمان را در نمازم خوانده ام
آبي اش رنگي براي سادگي است
كبر با تكبير ما از ياد رفت
راز تكبيرم پر از افتادگي است

در تشهد شهدي از آرامش است
او گواه روح، عشق عاشقان
با سلام حق دلم سرشار شد
مثل باران و عبور از آسمان

عشق مادر ركعتي نور و كلام
راز پرواز و قنوتي در سحر
پرزدن تا انتهاي آسمان
چشم هاي خيس و يك احساس تر

سيده فرشته حسن زاده

بازگشت