نماز


صعود روح مؤمن با نماز است
كجا چيزي مر، آن را هم طراز است

زماني را كه در حال نمازي
خدايت همدم راز و نياز است

به هنگام نماز و ذكر و زاري
در رحمت به روي بنده باز است

مپندارش سبك، غافل مشو زان
كه هر درد و بلا را چاره ساز است

كنار لذّت ذكر و عبادت
تمام لذّت دنيا مَجاز است

بسان قطره اي در قلب دريا
تو دريايي و دريا دلنواز است

اگر دنيا شود كوه مصائب
در آن حالت، درِ شادي فراز است

بَرَد ما را به سوي عرشِ رحمان
نمازي كز سرِ سوز و گداز است

كجا داند كسي اين سكر و مستي
كه دور از لذّتِ اين رمز و راز است

خدايا «اوليايي» را عطا كن
تو آن سوزي كه معراج نماز است

دكتر مصطفي اوليايي

بازگشت