ديري ست اي ناي شفاف! در سينه تاب و تب توست
چشم تمام دقايق، در روشناي شب توست

يك سينه وحي است در تو، كرب و بلا مدين تو
انديشه هاي رسالت، طعم زلال لب توست

سرخ است رنگ حقايق، در دفتري از شقايق
در سطر سطر صدايت، تا عشق، سر مطلب توست

اي لحظه ناب تجريد! در اين همه شك و ترديد
سرچشمه هاي يقين است، رنگي كه در مذهب توست

در شفع و وتر تو دائم، جاري ست بادي ملايم
«انِّي أُحِبُّ الصَّلَاة» است، عطري كه روي لب توست

مصطفي ملك عابدي