نيّت آن است كه انسان قصد انجام كاري را براي امتثال امر الهي داشته باشد و اين يك امر و حقيقتي است كه لازم نيست از قلب بگذراند و به زبان بگويد.[1] در همة موارد نمازهاي مسافر، آيات، اعياد و زيارات را اگر براي اجراي امر الهي انجام دهد،كفايت مي كند، يعني اگر از او سؤال شود، بداند كه چكار مي كند. فرقي نمي كند

شخص بگويد دو ركعت نماز مسافر به جا مي آورم قربهً الي الله يا دو ركعت نماز شكسته به جا مي آورم قربه الي الله و اگر بگويد نماز مسافر يا نماز آيات به جا مي آورم قربه الي الله كفايت مي كند.











[1] توضيح المسائل مراجع، ج 1، ص 533، مسئلة943.



دفتر تبليغات اسلامي