ما در ياد گرفتن احكام و قوانين شريعت بايد به مجتهدين عظام كه اهل خبره هستند و در فهم احكام تخصص دارند مراجعه نماييم . آنان نيز هر چه از قرآن و احايث استفاده نمودند در اختيار ما قرار مي دهند و هرگز از روي هوا و هوس فتوا نمي دهند . مثلاً در مورد نماز جمعه گرچه آيات و روايات بر وجوبش دلالت دارند ، ليكن از احاديث استفاده مي شود كه - خواندن نماز جمعه يكي از شؤون شخصي امام مي باشد ؛ بنابراين اگر امام حاضر باشد نماز جمعه را با خودش مي خواند يا كسي رإ؛ض ض ه ه براي امامت تعيين مي فرمايد ، ليكن در عصر غيبت مردم مكلف نيستند نماز جمعه را برپا دارند .
همان آيه اي كه مربوط به نماز جمعه است بيش از اين دلالت ندارد كه اي مسلمانان اگر نماز جمعه برپا شد شما شركت نماييد . آيه مي فرمايد : اگر نماز منعقد شد شركت كنيد ولي نمي فرمايد كه خودتان آن را تأسيس نماييد و راجع به شرايط آن صحبت نمي كند ، شرايطش را از احاديص استفاده مي كنيم . مثل اينكه اگر مدير دبيرستاني گفت وقتي امتحانات شروع شد ، همه شمابايد در جلسه امتحان شركت نماييد ، در اين صورت وظيفه دانش آموزان بيش از اين نيست كه اگر جلسه امتحان تشكليل شد ، در آن شركت نمايند ، ليكن وظيفه ندارند خود جلسات امتحان را تشكيل دهند ؛ زيرا تأسيس جلسات وظيفه مدير دبيرستان و دبيران است .
به هر حال در مورد وظايف و عبادات ما ناچارم از احاديث و قرآن پيروي كنيم .
البته در مورد نماز جمعه نظرهاي مختلفي براي فقها و مراجع تقليد بوده و هست و هر كسي بايد در اين مسأله به فتوا ورأي مرجع تقليد خود عمل نمايد .

موسسه در راه حق