راه كارهاي عملي تعميق گرايش جوانان و نوجوانان به مسائل مذهبي

عبارت است از:

1. ارائه الگوهاي عملي; يعني، روش الگويي وعرضه و نمونه، از مهمترين

روشهاي تربيتي در اسلام است. آنان از راه مشاهده مستقيم عمل والدين

،مربيان، فرهيختگان جامعه و...، حالات و رفتار اينها را ميبينند و از آنان الگو

ميپذيرند. پس دين آموزي بايد مستلزم عمل و رعايت عمل باشد. اگر تمامي

مبلغان ديني، اساتيد و فرهيختگان به گفتههاي خود عمل ميكردند، گفتارشان

مانند باران بر دشت سرسبز دلها فرو ميرفت; اما گفتار عالمان بيعمل، مانند

باران رحمت الهي است كه بر تپهها ميبارد و از آن جا جاري ميشود و راهي به

درون تپهها نمييابد.

2. مساله دوم آموزش صحيح عقائد و احكام ديني است. نخستين مساله، دامنهئ

معرفتي است كه در دين بايد به نوجوانان و جوانان القا كنيم. معرفت خداي

يگانه، مساله خلقت، علم الهي، قدرت و ارادهئ او، عدالت خداوندي، هدايت و

رهبري او، حسابرسي و معاد، احاطه و نظارت پروردگار بر بندگان، نعمتهاي

بيشمار او، مفاهيم مذهبي مثل عبادت، قرب و تقوا، احسان و نيكي و... از جمله

راههاي پرورش و نوسازي فطرت پاك جوانان است.

در اينجا بايد به دو مساله توجه داشت:

الف) رعايت شرط سني ; زيرا هر سني مقتضايي دارد و بايد متناسب با فهم و

درك و توانايي او با وي ارتباط آموزشي برقرار كرد.

ب) شرط جنس است كه پسران و دختران در اين زمينه متفاوتاند.

3 ؤ آرايش ظاهر (اعمال، رفتارها، مكانها و...); غرض اين است كه برنامهها و

مراسم را گيرا و جذاب كنيم; مثلاش محل برگزاري مراسم را زيبا و معطر نماييم.

4 ؤ تشكيل گروه و دستههاي فرهنگي، هنري و ديني (مانند گروه شعر و نويسندگي،

گروه سرود و تواشيح، گروه نقاشي و خط و...).

5 ؤ تمرين زندگي اسلامي; اردوها و مسافرتهاي گروهي، يكي از بهترين

شيوههاي جذب جوانان است.

6 ؤ دوري از تحكم و اجبار; يعني، جوانان ما، دين گريز يا دين ستيز نيستند; بلكه

از تحكم و فرمانهاي اجباري فرار ميكنند. ما بايد ياد بگيريم كه آنان را دوست

داشته باشيم و با عطوفت و مهرباني با آنها برخورد كنيم. و به جاي تندخويي و

الزام، از شيوههاي ديگر تبليغ و امر به معروف استفاده كنيم.

7 ؤ سهلگيري در دين; از مطلب قبلي به اين ميرسيم كه خداوند دين را براي

آساني مردم ميخواهد; نه در تنگنا و فشار قرار دادن آنها (يريد الله بكم اليسر و

لايريد بكم العسر). پس ما بايد دين واحكام و آداب آن را به شكلي آسان، زيبا،

قابل پسند و فهمپذير ارائه بدهيم.

8 ؤ حركتهاي جمعي; اصولاش حضور جمع چشمگير است. اگر فعاليتهاي ديني

و مذهبي را گسترش بدهيم و افراد بيشتري را جذب كنيم (مثلاش صد نفر براي

قرائت قرآن)، همين مساله باعث جذب عده زيادي از افراد بيتفاوت يا كم رو

ميشود.

9 ؤ طولاني نكردن مراسم و برنامههاي ديني و مذهبي;

نگذاريم جوانان، نوجوانان و حتي كودكان، در مراسمهاي ديني و ساير

فعاليتهاي مذهبي احساس خستگي كرده و زده شوند. بنابر اين بايد سعي كنيم

مدت دعاها و برنامه را كاهش دهيم.

در اين راستا عمل به موارد زير ضروري مينمايد:

الف) استفاده از لذات كامي يا دهاني; گاهي مراسم را با يك شربت يا شيريني

ميتوانيم جذاب كنيم;

ب) زمينه سازي براي اغنا; مراسم اسلامي به صورتي باشد كه لذات گوناگوني

را اغنا كند (لذتهاي عاطفي، زيبايي، آرامش روان، محبت و پيوند با خدا و...);

ج) ذكر داستانها و قصههاي واقعي;

د) دادن جوايز مختلف (به بهانههاي نظم و انضباط، رتبهئ درسي، خط زيبا و...);

ه') استفاده از هنر: نمايش، سرود، صوت خوب، كاريكاتور و طنز، نقاشي و خط

و...;

و) استفاده از ادبيات: متون ادبي، متنهاي حماسي و عاطفي، شعري سازنده،

بحثهاي علمي، تحقيق و پژوهش و...;

ز) استفاده از عواطف; روان شناسان ميگويند: عاطفه، خمير مايهئ گرايش

مذهبي است. هر قدر پيوند و انس با مردم در امر دين بيشتر باشد، دين بيشتر در

آنان نفوذ ميكند;

ح) استفاده از جاذبهئ احسان و نيكي و خوش رفتاري.


ستاد اقامه نماز