شكها را به سه دسته تقسيم كردهاند:

الف) شكهاي صحيح: 1. شك بين دو و سه بعد از سجده دوم در

نمازهاي چهار ركعتي كه بنا را بر سه گذاشته و يك ركعت ديگر ميخواند و پس

از سلام، يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته ميخواند.

2. شك بين دو و چهار بعد از سجدهئ دوم كه بنا را بر چهار ميگذارد و نماز

را تمام ميكند و بعد از نماز دو ركعت، نماز احتياط ايستاده ميخواند.

3. شك بين دو و سه و چهار بعد از سجدهئ دوم كه بنا را بر چهار ميگذارد

و نماز را تمام ميكند و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده و دو ركعت

نشسته ميخواند.

4. شك بين سه و چهار، در هر كجاي نماز كه پيش آيد بنا را بر چهار

ميگذارد و نماز را تمام ميكند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو

ركعت نشسته به جا ميآورد.

5. شك بين چهار و پنج اگر در حال قيام پيش آيد بدون ركوع مينشيند و

نماز را تمام ميكند و يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت ايستاده به جا

ميآورد و اگر در حالت نشسته پيش آمد بنا را بر چهار ميگذارد و نماز را تمام

ميكند و بعد از نماز دو سجدهئ سهو به جا ميآورد.

ب) شك هايي كه نماز را باطل ميكنند:

1. شك در تعداد نمازهاي دو ركعتي;

2. شك در تعداد ركعات نماز مغرب;

3. شك بين يك و بيشتر از يك;

4. شك بين دو و بيشتر از آن قبل از تمام شدن دو سجده;

5. نداند كه چند ركعت خوانده است;

6ؤ شك بين دو و پنج، سه و شش و چهار و شش نيز نماز را باطل ميكند.

شكهايي كه نبايد به آنها اعتنا كرد كه عبارت است از:

1. شك بعد از محل، 2. شك پس از سلام، 3. شك بعد از وقت نماز، 4.

شك كثير الشك، 5. شك امام و ماموم در نماز جماعت، 6. شك در نمازهاي

مستحبي.


ستاد اقامه نماز