الف) آنچه اشاره كردهايد كه

دليل شكسته شدن نماز و قضاي

روزهئ مسافر، آسان گرفتن بوده

است، اين حكمت دستور قصر

است و نه علت شرعي آن ; يعني

اسلام خواسته است كه براي

مسافران، سهولتي قائل شود.

علت شرعي آن، منبع فقهي

خاص - اعم از كتاب و سنت -

است كه فقيه موظف است براساس

آن، فتوا بدهد.

ب ) در وضع قوانين، به موارد

كلي توجه ميشود، نه به موارد

استثنايي و از آن جا كه نوعاش در

مسافرت، افراد عجله دارند و

امكانات به اندازهئ محل سكونت

برايشان فراهم نيست، دستور آمده

كه مسافران - البته با شرايطي - نماز

را شكسته بخوانند و روزه را قضا

كنند. در اين جا نبايد مسافري را در

نظر گرفت كه هيچ مشكل ندارد و

ميتواند بدون مشكلي نماز و

روزهاش را تمام انجام دهد.

ج ) گرچه اين روزها، وسايط

نقليه و ابزار مسافرت با گذشته فرق

كرده است ; ولي در عين حال

هماكنون نيز مسافرت داراي

محذورات زيادي است. شما اگر به

تجارب خودتان مراجعه كنيد،

ملاحظه خواهيد كرد كه اصولاش در

سفر - به ويژه در بين راه - آن

آرامش لازم وجود ندارد ; به ويژه آن

كه در سفر





با وسايل سريع، دغدغهها بسيار

زياد و فرصت اندك است. بنابراين

با توجه به مشكلات زياد و عدم

آرامش، دستور قصر نماز مسافر

صادر شده است.


ستاد اقامه نماز