نماز از امور

عبادي و توقيفي

است بنابر اين كيفيت

و اجزاي آن را بايد

خداوند بيان كند;

همان گونه كه اصل

تكليف عبادت به

دست او است،

كيفيت و خصوصيات

عمل را نيز او بايد

مشخص كند.

از طرفي زبان عربي

واجد خصوصياتي

است كه ميتوان با

يك عبارت خاص

چندين هدف را دنبال

كرد.

از اين رو نكاتي را

ميتوان در زبان عربي

لحاظ كرد كه در

زبانهاي ديگر لحاظ

نميشود. پس به طور

كلي ميتوان گفت:

الف) شايد بتوان

گفت به عربي

خواندن نماز بيانگر

روح اتحاد در ميان

جوامع مسلمانان

است، هر مسلماني

در هر جاي عالم باشد

به سوي يك قبله و با

يك طريق و با يك

زبان با معبود خويش

به راز و نياز بر

ميخيزد و در هر ديار

و كشوري كه انسان

مسلمان وارد شود هر

چند زبانها متفاوت

است اما در هر

مسجدي كه قدم

بگذارد شيوه نيايش با

خداي سبحان يكي

است و اين خود

بهترين نوع اتحاد و

همدلي را پديد

ميآورد. ب) عبارات

نماز ظاهري و باطني

دارد كه اگر به عربي

نخوانيم با ترجمه نماز

فقط به ظاهر آن اكتفا

نمودهايم. پ) آشنايي

با نماز و معناي بلند

عبارات آن كار آساني

است كه فرد مسلمان

بايد به آن اهميت

بيشتري بدهد. ت)

فرد مسلمان بايد در

برابر فرمان پيامبر كه

همان فرمان خدا

است تسليم باشد و

اين روحيه تسليم و

پذيرش كمال آدمي

است.


ستاد اقامه نماز