اولا; فلسفه واقعي و اسرار بعضي از احكام

مخصوصا عبادات براي ما روشن نيست و آنچه به

طور كلي ميتوان گفت اين است كه اگر بما دستور

ميدهند فلان نماز را آهسته بخوانيد و آن يكي را

بلند و يا نماز صبح را دو ركعت و نماز ظهر و عصر را

چهار ركعت و امثال اينها، همه براي آن است كه

ميزان تسليم ما در مقابل اوامر الهي معلوم شود و

ببينند آيا ما كه در نماز ميگوييم ((اياك نعبد));فقط تو

را ميپرستيم)) و در مقابل تو تسليم محض هستيم آيا

راست ميگوييم يا نه و اگر ما يقين كرديم كه خداوند

كارهايش همه بر اساس حكمت و از روي علم و

آگاهي است و اوامر و نواهي را روي رعايت مصالح

و مفاسدي كه براي بندگي دارد تنظيم كرده است

ديگر جاي سوالي از علت باقي نميماند و بنده

واقعي كسي است كه تسليم محض باشد. ثانيا; در

بعضي روايات آمده است كه چون نماز صبح مورد

گواهي و شهادت فرشتگان روز و شب هر دو واقع

ميشود و هنگم طلوع فجر ساعتي است كه

فرشتگان شب در حال عروج به آسمان و فرشتگان

و ماموران روز ميخواهند جاي آنها را بگيرند و به

ما دستور دادهاند نماز صبح را دو ركعت ومختصر

انجام دهيد تا مورد شهادت هر دو دسته فرشتگان

باشد و در واقع دو مرتبه ثبت شود. ثالثا; شايد يك

علت اينكه نماز صبح را دو ركعت قرار دادهاند براي

اين است كه نوع انسانها در اين ساعت علاقه

زيادي به استراحت و خواب دارند براي اينكه

حالت زدگي و بي ميلي نسبت به عبادت در آنها

ايجاد نشود اين نماز را مختصر قرار دادند تا هم

مردم از ذكر خدا به طور كلي غافل نمانند و هم

زودتر به استراحت برسند و آن حالت خمود و

زدگي در نفس آنها نسبت به عبادت ايجاد نشود.

البته حساب شب زنده داران و آنها كه واقعا عاشق

عبادت هستند و خودشان را وقف عبادت خدا

كردهاند از اين طايفه جدا است.


ستاد اقامه نماز