نماز براي به ياد خدا بودن ودوري از غفلت وپاكيزگي

وطهارت جسم و روح انسانها قرار داده شده است

وبراي آنكه حالت ((ذكر)) و ((ياد)) دائمي باشد در

اوقات مختلف شبانه روز لازم وواجب گرديده;

طلوع صبح وسط روز ظهر و عصر و شب مغرب و

عشا تا بندگان با اين نمازها در اوقات مختلف

همانند كسي كه در شبانه روز چندين بار جسم خود

را در چشمه زلال شستشو ميدهد و دائما آن را

نظيف و پاكيزه نگه ميدارد، دائما روح و روان خود

را با مبدا اعلي ارتباط دهند و از او نور و نيرو بگيرند.

گفتني است كه تجربه نشان داده كه اگر مسائل

تربيتي تحت انضباط و شرايط معين قرار نگيرد

عدهاي آنان را به دست فراموشي ميسپارند و

اساس آن به كلي متزلزل ميگردد. اين گونه مسائل

حتما بايد در اوقات معين و تحت انضباط دقيق قرار

گيرد تا هيچ كس عذر وبهانهاي براي ترك آن نداشته

باشد به خصوص اينكه انجام اين عبادات در وقت

معين مخصوصا اگر به صورت دسته جمعي

((جماعت)) باشد داراي شكوه و تاثير وعظمت

خاصي خواهد بود كه قابل انكار نميباشد و در

حقيقت يك كلاس بزرگ انسان سازي را اين

وقتشناسي

تشكيل ميدهد.

براي آگاهي بيشتر ر.ك:

سر الصلوه امام خميني

آداب الصلوه ميرزا جواد ملكي تبريزي


ستاد اقامه نماز