زيرا در بهشتي كردن انسان، نقش كليدي دارد، چرا كه نمازگزار ناچاراست كه براي صحت و قبولي نماز خود از بسياري از گناهان اجتناب ورزد،مثلاً، يكي از شرايط نماز مشروع بودن ومباح بودن تمام وسايلي است كه درآن به كار ميرود، مانند آب وضو و غسل، جامهاي كه با آن نماز ميگزارد ومكان نمازگزار. اين موضوع سبب ميشود كه گرد حرام نرود و در كار و كسبخود از هر نوع حرام اجتناب نمايد. زيرا بسيار مشكل است كه يك فرد تنها درامور مربوط به نماز به حلال بودن آنها مقيد شود و در موارد ديگر بي پرواباشد.
گويا آية زير به همين نكته اشاره ميكند و ميفرمايد: «ان الصلوة تنهي عنالفحشاء و المنكر؛ كه نماز (انسان را) از زشتيها و گناه باز ميدارد»
بالاخص اگر نمازگزار متوجه باشد كه شرط قبولي نماز در پيشگاه خداونداين است كه نمازگزار زكات و حقوق مستمندان را بپردازد؛ غيبت نكند؛ ازتكبر و حسد بپرهيزد؛ از مشروبات الكلي اجتناب نمايد وبا حضور قلب وتوجه و نيت پاك به درگاه خدا رو آورد و به اين ترتيب نمازگزار حقيقي ناگزيراست تمام اين امور را رعايت كند. روي همين جهات، پيامبر گرامي ما(ص)ميفرمايد: نماز چون نهر آب صافي است كه انسان خود را در آن شست ووشو ميدهد؛ اگر كسي در شبانه روز پنج مرتبه خود را با آب پاك شست و شودهد، هرگز بدن او آلوده و كثيف نميشود. همچنين كسي كه در شبانه روز پنجمرتبه نماز بخواند و حضور قلب خود را در اين چشمة صاف معنوي شست وشو دهد، هرگز آلودگي گناه بر دل و جان او نمينشيند.

ستاد اقامه نماز