در نُه صورت اگر در شمارة ركعت هاي نماز چهار ركعتي شك كند، بايد مقداري فكر كند. اگر يقين يا گمان به يك طرف پيدا كرد، همان را بگيرد و نماز را تمام كند وگرنه به دستورهايي كه گفته مي شود عمل نمايد:

1ـ شك بين دو و سه در نماز چهار ركعتي بعد از سر برداشتن از سجدة دوم، اگر شك كند بايد بنا بگذارد سه ركعت خوانده و يك رعكت ديگر بخواند و نماز را تمام كند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بخواند.

2ـ شك بين دو و چهار بعد از سر برداشتن از سجدة دوم كه بايد بنا بگذارد چهار ركعت خوانده و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند.

3ـ شك بين دو و سه و چهار بعد از سر برداشتن از سجدة دوم كه بايد بنا بر چهار بگذارد و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده و دو ركعت نشسته بخواند.

4ـ شك بين چهار و پنج بعد از سر برداشتن از سجدة دوم بايد بنا بر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو سجدة سهو به جا آورد.

5ـ شك بين سه و چهار در هر كجاي نماز باشد، بنابر چهار بگذارد و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته بخواند.

6ـ شك بين چهار و پنج در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد و يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته به جا آورد.

7ـ شك بين سه و پنج در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد و دو ركعت نماز احتياط ايستاده به جا آورد.

8ـ شك بين سه و چهار و پنج در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و بعد از سلام دو ركعت نماز احتياط ايستاده و بعد دو ركعت نشسته به جا آورد.

9ـ شك بين پنج و شش در حال ايستاده كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و نماز را سلام دهد و بعد دو سجدة سهو به جا آورد.1[3]

[3] توضيح المسائل مراجع، ج 1، مسئلة 1199.







دفتر تبليغات اسلامي