عبادت و بندگي خدا، نياز به زمينه و عواملي دارد. اگر اين عوامل نباشد و برعكس موانعي بر سر راه بندگي قرار گيرد انسان به تدريج از عبادت دلسرد شده و سستي و كسالت گريبانگير او خواهد شد. پس لازم است بامقداري دقت و مراقبت در اعمال خود علت تنبلي و كسالتتان را در امر نماز پيدا كنيد. گاهي ممكن است ارتباط با افراد لاابالي و سهلانگار عشق به نماز را كاهش دهد و يا اينكه انجام بعضي از گناهان، توفيق عبادت و نماز را از انسان سلب كند.

امام سجاد (7) در دعاي ابوحمزه ثمالي برخي از عواملي كه سبب ايجاد كسالت در عبادت و نماز ميشود را چنين ميشمارند:

«پروردگارا، شايد من حق تو را كم شمردهام و يا ادا نكردم شايد تو مرا از دروغگويان يافتي. يا ديدي كه من شكرگزار نعمتهاي تو نيستم و شايد مرا با غافلين مشاهده كردي و يا مرا با مجالس كساني كه عمر رابه بطالت ميگذرانند، مأنوس ديدي و...»

پس انسان بايد دائماً در اعمال و رفتار خود دقت كند و توفيق اطاعت و بندگي را از خداوند طلب كند. همچنان كه ائمه معصومين (:) در دعاهاي خود از خداوند ميخواهند: «الهي وَفّقني لطاعتك»، «خدايا مرا در اطاعت و بندگي خودت موفق بدار».

لذا با توجه به نكات ذكر شده و يادآوري عظمت خداوند سبحان و شمارش نعمتهاي بيپايان او، ناخودآگاه انسان را در مقابل او به تسليم و تعظيم واميدارد و اين سرافكندگي و تسليم باعث توجّه و اهميت ويژه او به نماز ميشود و نه تنها آن را ترك نميكند بلكه در رأس همه كارها قرار ميدهد. در صورتي كه طالب اطلاعات بيشتري در اين زمينه هستيد مطالعة كتابهاي «پرتويي از اسرار نماز» نوشته حجةالاسلام قرائتي، «نماز در اسارت» و «اسرار نماز» را توصيه مينماييم.











جامعة الزهراء