قرآن وحي است و الفاظ آن هم به همين صورت كنوني، نازل شده است (بدون هيچ كم و كاستي). وظيفه ما اين است كه قرآن را به همان صورت نازل شده تلاوت كنيم و بنويسيم؛ زيرا عدم تحفظ بر اين مطلب موجب مي شود كه به مرور زمان نسل هاي بعدي ارتباطشان با اصل وحي قطع شود. مثلاً در آيه 10 سوره حشر چنين مي نويسيم: {A{/Bوَ اَلَّذِينَ جاؤُ مِنْ بَعْدِهِمْ...{w1-5w}{I59:10I}/}A} گرچه طبق فرمول هاي قواعد عربي در «جاؤا» بايد بعد از واو داراي الف باشد (مثل نصروا و...) اما اين جا وظيفه است آن را به همين صورت بنويسيم و... .

مركز فرهنگي نهاد رهبري در دانشگاه ها