در دعاهاي دستي كه از قرآن گرفته شده، قسمتهايي از آن را وقف ميكنيم، در صورتي كه در قرآن، هيچ گونه علامت وقف ندارد، وظيفة ما چيست؟ آيا بايد در نماز وقف كنيم، يا بدون وقف بخوانيم؟


رعايت وقف، در جاهايي كه در قرآن مشخّص شده است، باعث ميشود كلام، در جاي خود وقف شود و به قطع بي جا نينجامد، امّا اين كه از لحاظ فقهي، لازم و واجب باشد كه اين گونه مسائل در مستحبّات نماز، مانند قنوت رعايت شود، چنين نكتهاي واجب نيست و ميتوان به گونهاي ديگر نيز قرائت كرد.( عروة الوثقي، سيد محمد كاظم يزدي، ج 1، ص 521، مؤسسة نشر اسلامي. )

در مجموع، بايد توجّه داشت در قرائت واجب نماز، اگر طوري قرائت كند كه غلط باشد، باعث بطلان نماز ميشود، ولي رعايت نكردن نكات تجويدي كه جزء محسّنات است، لطمهاي به نماز نميزند.

امام امّت; ميگويد: اگر يكي از كلمات حمد يا سوره را نداند، يا عمداً آن را نگويد يا به جاي حرفي، حرف ديگر بگويد; براي مثال به جاي ض، ظ بگويد، يا جايي كه بايد بدون زير و زبر خوانده شود، زير و زبر بدهد، يا تشديد را نگويد، نماز او باطل است.( رساله مراجع، ج 1، ص 573، جامعه مدرسين. )



فرهنگ ومعارف قرآن

بازگشت