سوره شمس است كه در آن به تهذيب نفس، پاك كردن قلوب از ناپاكيها و ناخالصيها، و تزكية آن اشاره شده و براي اثبات اين كه فلاح و رستگاري در گرو تهذيب نفس و تزكية آن است، در ابتداي آن، به 11 موضوع مهم از عالم خلقت و ذات پاك خداوند متعال قسم خورده شده است. بيشترين سوگندهاي قرآن به صورت جمعي، در اين سوره است.

در پايان اين سوره نيز از قوم ثمود كه به خاطر ترك تهذيب نفس در شقاوت ابدي فرو رفتند، به عنوان قومي متمرد و گردنكش ياد شده است. سورة فوق با اشارهاي كوتاه به سرنوشت آنها به پايان ميرسد.(ر.ك: الميزان، علامه طباطبايي، ج 20، ص 296، نشر اسلامي / تفسير نمونه، آيةالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 27، ص 36، نشر دارالكتب الاسلامية.)



فرهنگ ومعارف قرآن