با توجه به اختلاف فتاوا در نماز و مسائل آن در حالي كه نماز يك حقيقت بيشتر ندارد در اين صورت موجب به


الف) عدهاي از علماي اهل تسنن، قائل به تصويب هستند؛ يعني،
آنچه مجتهد به آن ميرسد همان واقع است؛ ولي عدهاي ديگر از آنها و همه
علماي تشيع، قائل به خطا هستند؛ به اين معنا كه آنچه مجتهد با بررسي ادله به آن ميرسد، از دو حال خارج نيست: يا مطابق با واقع هست يا نيست. اگر مطابق با واقع بود، واقع را انجام داده و تكليف ساقط ميشود و اگر خلاف واقع باشد، باز مكلف ماجور است و ثواب ميبرد و تكليف از او ساقط ميشود و راه ديگري هم نيست.
ب) در رابطه با رسيدن به كمال عبادات، بايد دانست كه عبادت دو جنبه دارد: يكي جنبه ظاهري و ديگري جنبه باطني آن. به عبارت ديگر شرايط عبادات دو گونه است. شرايط صحت و شرايط كمال. احكام ظاهري كه توسط مجتهد استنباط ميشود، مربوط به شرايط صحت است و مكلف، عبادت را بايد طبق آن احكام انجام دهد تا به تكليف خود عمل كرده باشد. و اگر چنين كرد، نزد خداوند حجت دارد. اما شرايط كمال عبارت است از حضور قلب و اخلاص و آنچه باعث تكامل و كمال انسان ميشود، همان حضور قلب و اخلاص است.


ستاد اقامه نماز

بازگشت