اعمال نيك و بد انسان همه در قيامت مورد محاسبه و موازنه قرار مي گيرد {/B(وَ اَلْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ اَلْحَقُّ»{w1-4w}{I7:8I}/}، {V(اعراف آيه 8)V}. البته آيات و روايات متعددي دلالت بر نقش كليدي نماز دارند از جمله اينكه پيامبر(ص) فرمودند: «اول ماسئلت يوم القيامه الصلاه ان قبلت قبل ما سواها و ان ردت رد ماسواها . در قيامت اول چيزي كه مورد پرسش قرار مي گيرد نماز مي باشد. اگر قبول شد ديگر اعمال نيز مقبول است و اگر رد شد بقيه نيز مردود مي باشد» (نهج الفصاحه). اما كسي كه نمازش مانع ارتكاب منكرات نشود و آن كه بدون نماز به انجام حسنات مي پردازد هر دو به نماز محتاجند. ريشه اين تفكر - كه آن دو به نماز نيازي ندارند. اين پندار باطل است كه براي نماز صرفا ارزش مقدماتي و طريقي قائل باشيم در حالي كه نماز خود داراي ارزش ذاتي و مستقل است و در شريعت مقدس اسلامي موضوعيت دارد. پس كسي كه با انجام صحيح فريضه نماز دست به زشتي ها مي برد ارزش ذاتي نماز را كسب نموده اما فرآورده هاي جانبي آن را از دست داده است و نمي توان به خاطر آن آثار جانبي از اصل قضيه دست شست و چه بسا با ادامه همين نماز براي شخص تنبه حاصل شود.

مركز فرهنگي نهاد رهبري در دانشگاه ها