در يك مدرسه شبانه روزي مربي بودم. يكي از سرپرستهاي مدرسه نسبت به نماز بي اهميت بود و با يك پسر دوست بود. وقتي مسئولان اداره از من جويا شدند، من واقعيت را گفتم و آنان او را از سرپرستي مدرسه بركنار كردند. حالا احساس گناه ميكنم. آيا لازم است از او حلاليّت بطلبم؟


شما به وظيفه خود عمل كردهايد و خلاف و خطايي انجام ندادهايد كه احساس گناه داشته باشيد. شما نه تنها گناهي نكردهايد، بلكه ثواب هم داريد، چون واقعيت را گفتهايد و جامعه مدرسه را از افراد ناپاك مصونيت بخشيدهايد. بنابراين هيچ نگران نباشيد و لزومي ندارد از او حلاليت بطلبيد. چون در چارچوب مسئوليت گام برداشتهايد.

با توجه به مربيگري اگراول به خود سرپرست تذكر ميداديد كه اين عمل در مجموعه بدآموزي دارد و قبل از اين كه مسئولان بفهمند، بهتر است از اين عمل دست برداريد، شايد بهتر شود.



دفتر تبليغات اسلامي

بازگشت