با توجه به خروج انسانيت آيا افرادي كه پيشنماز هستند يا در زمينههاي ديني تبليغ ميكنند، اما معتاد هستند، ميتوانيم حرف آنها را قبول كنيم؟


اگر كسي اهل گناه و معصيت باشد و از مرز عدالت خارج شده باشد، نميتوان در نماز به او اقتدا كرد و نماز خواندن پشت سر او باطل است. در اين مورد بايد معناي گناه و معصيت را بدانيم تا بتوانيم فردي را گناهكار بدانيم، بنابر اين به صرف انجام برخي از كارهايي كه يقين به گناه بودن آنها نداريم، نميتوان شخص را متهم به فسق و گناهكاري دانست امّا در مورد سخنراني و موعظه و تبليغ بايد عرض شود: مطالبي كه گوينده مذكور ميگويند، اگر مطابق با عقل و شرع باشد، شنيدن آنها اشكالي ندارد و بايد پذيرفت، و اگر مطالبي كه بگويد كه براي انسان تازگي دارد، اگر سخنران و گوينده به خاطر اين گناه قابل اعتماد نباشد، نميتوان به حرفهاي او اعتماد كرد. قرآن ميفرمايد: ان جاءكم فاسقٌ بنبأ فتبيّنوا؛ اگر انسان فاسق (گناهكاري) خبري و مطلبي را براي شما نقل كرد، درباره آن دقت كنيد و فوراً آن را نپذيريد، اگر مقصود مواد مخدر است، در صورتي كه يقين به استفاده آنها از مواد مخدر داريم، احتياط در عدم اقتداي به آنها است، در عين حال كه شايد فتواي مرجع خاص آنها، حرمت استفاده از مواد مخدر نباشد.



دفتر تبليغات اسلامي

بازگشت