اگر در محيط خانواده به عمد موازين شرعي و اسلامي رعايت نمي شود و امر به معروف و نهي ازمنكر تأثيري در آنها نمي گذارد, برعهدهء او تكليفي نخواهد بود. البته در بسياري از مواقع نصيحت زباني اثرعكس دارد, يعني به جاي تأثيرگذاري مثبت , فرد را جري تر خواهد كرد. در اين حالت نشان دادن اخلاق و رفتاراسلامي در عمل و مواظبت از لغزش هاي باطني و خصوصاً ظاهري تأثيري دو چندان خواهد داشت , يعني شخص به گونه اي رفتار و كردار داشته باشد كه الگوي يك مسلمان خوب باشد تا ديگران را تحت تأثير قراردارد, مثلاً از خيرخواهي براي خانواده و احترام كوتاهي نكند هيچ گاه دروغ يا كار ناپسند ديگر انجام ندهد.

امام صادق (ع) فرمود: ()

( پــاورقي )) - بحارالانوار, ج 67بيروتي , ص 39

اگر شخص خودش اهل عمل باشد و لااقل به چيزهايي كه مي گويد يا اعتقاد دارد, عمل كند, نيازي به نصيحت كردن و يا نگراني از عمل نكردن اشخاص به امور ديني ندارد. عمل بهترين الگو است .

وسايلي كه استفاده مي كند, شبهه ناك باشد, بايد حكم شرعي آنها را از مرجع تقليد خود سؤال كنيد و به نحوي بري الذمه شويد.







دفتر تبليغات اسلامي