پدر ما عصباني است و نماز و روزه را رعايت نمي كند، چگونه با او رفتاركنيم؟


با سلام خدمت شما برادر عزيز دانشجو و با تشكر از مراتب اعتماد و اطمينان شما به اين نهاد و با آرزوي سلامتي و توفيق روز افزون براي شما از درگاه خداي متعال در پاسخ به سؤالي كه مطرح فرموديد مطالبي را به عرض مي رسانم. 1- نماز و روزه از تكاليف و واجبات الهي هستند كه هر فرد با شناختي كه از خداوند پيدا مي كند و درك ارتباط خود و خداوند كه رابطه مخلوق و خالق و رابطه عبد با مولا و پروردگارش مي باشد نوعي احساس تكليف در برابر خداوند براي او حاصل مي شود كه در انجام آن تكاليف با شوق و اراده و اختيار خويش به آن امور اقدام مي كند. كسي كه نماز نمي خواند يا روزه نمي گيرد يا خمس نمي دهد و... مطمئنّاً در مبادي و مباني اعتقادي و شناختي دچار اشكالي است كه بايد به وسيله اي اين شناخت و آگاهي در او ايجاد شود. و روشن و واضح است كه اين مطلوب با جرّ و بحث و مجادله و محكوم كردن و احياناً امور نفرت آفرين و اعلام انزجار و الفاظ ناراحت كننده و... ايجاد نمي شود بلكه معمولاً اين كارها نتيجه معكوس دارد و بيشتر موجب رنجش خاطر فرد و احساس دور شدن از آن مجمع مي گردد لذا اكيداً توصيه مي شود از بحث و مجادله با پدرتان (چه در اين موضوع و چه درباره موضوعات ديگر) خودداري كنيد و حتي الامكان از مجادله هاي قبلي از ايشان عذر خواهي كنيد و بگوييد من را براي مجادله هاي قبلي ببخشيد. 2- هر فرد از نظر شناختي و عاطفي نقاط پذيرشي دارد كه از طريق آن نقطه پذيرش و يا به اصطلاح عامّه «رگ خواب» مي توان با ملاطفت و ملايمت با او وارد سخن شد، كه اگر از اين طريق انسان با او وارد بحث شده و از نكاتي كه مورد پذيرش و قبول اوست وارد گردد و به طور منطقي (منطقي كه مورد پذيرش او باشد) اطلاعاتي به او بدهد و شبهات او را برطرف سازد، غالب افراد براي پذيرش حق مشكلي ندارند و مطلب حق را به خوبي مي پذيرند. بنابراين شما در مقابل پدر گراميتان نبايد موضع گيري كنيد و او را در جبهه مقابل خود قرار دهيد تا او احساس كند كه به معارضه و جنگ با او پرداخته ايد بلكه بايد آرام، متين، منطقي، و با دليلهاي عامه پسند و با كمال عشق و علاقه و ارادت قلبي با او سخن بگوييد و نشان بدهيد كه به رغم همه اين مسائل دوستش داريد و در اين زمينه از عواطف مثبت و احساسات پدر و فرزندي هم كمك بگيريد و احساسات زيباي او را تحريك كنيد و سعي كنيد او را به سوي خود جلب نمائيد و كم كم و به تدريج او را به سمت انجام واجبات و تكاليف الهي بكشانيد. بنابر اين كه تكيه گاه اساسي و اصلي شما در ارشاد پدرتان نبايد اطلاع رساني باشد بلكه بايد محبت و عشق و احترام باشد. به او احترام بگذاريد هر چند نگوئيد نماز بخوان او خود به طرف خواسته شما حركت مي كند. ضمناً چون ايشان فرد زحمتكشي هستند بايد كاري كنيد كه از مشكلات كاري ايشان كم شود، هزينه هاي سنگيني بر او تحميل نكنيد افزون بر اينكه بايد در خانه او را مورد حمايت عاطفي قرار دهيد و از او دلجويي كنيد و با محبّت و عشق و علاقه محيط گرمي را براي او فراهم كنيد بايد در مشكلات مالي و كاري نيز به ياري او بشتابيد و از اين رهگذر نيز مي توانيد قلب او را به سمت خود متمايل سازيد چرا كه وقتي ايشان كانون خانواده را براي خود گرم و صميمي و پذيرا احساس كند خودبخود تمايلاتش نيز عوض مي شود و ديدگاههايش به شما نزديكتر مي گردد و با نگرش بهتري به راهنمائيهاي شما توجه خواهد كرد بنابراين سعي كنيد به جاي جرّ و بحث و عصبانيت، او را با الفاظ محبّت آميز و فراهم كردن امكان آسايش و آرامش در خانه و اداي ادب و احترام كامل پدر و فرزندي به سوي خود جلب كنيد و با خود همراه سازيد به اميد موفقيت روز افزون شما مجدداً تكرار مي كنيم كه هرگز و به هيچ علتي نبايد خاطر پدرتان را رنجيده سازيد و سبب مكدّر شدن خاطر او گرديد كه گناه است و گاه موجب پيامدهاي منفي مي گردد.

مركز فرهنگي نهاد رهبري در دانشگاه ها

بازگشت