پيامبر اكرم( فرمود : جُعِلَتْ لي الارضُ مسجداً و طهوراً (زمين براي من محل سجده و پاك وپاك كننده آفريده شده است.) و براي امّتم نيز زمين محل سجده و پاك و پاك كننده آفريده شده است. جُعِلَتْ لِاُمتي الارضُ مسجداً و طهورا (خصال شيخصدوق، باب الاربعه، ح14)

پس خاك خالص چيزي است كه به اتفاق جميع طوائف مسلمين، سجده بر آن صحيح است.

وقتي رسول خدا( به مدينة منوره تشريف آوردند و دستور ساختن مسجدالنبي را دادند، در آن زمان مسجد فرش نداشت و پيامبر( روي همان زمين مسجد، روي همان خاكهاي مسجد سجده مي كردند. در زمان ابوبكر و عثمان و عمر و حضرت علي( نيز روي همان زمين مسجد سجده مي نمودند. بنابراين تمام نمازهاي پيامبر روي زمين بوده و سجده هاي پيامبر و مسلمانهاي صدر اسلام، بر روي خاك بوده. پس قطعاً سجده بر خاك صحيح است و شيعيان كه بر روي خاك سجده مي كنند، به واسطة تأسّي و متابعت از رسول خداست؛ پس قطعاً نمازهايشان صحيح است.

شيعه سجده را بر تمام زمين جائز مي داند، چه سنگ باشد و چه خاك. ثانياً چون شرط است كه محل سجده بايد از هر نجاستي پاك باشد و سجده بر زمين نجس جايز نيست، بدين جهت شيعيان قطعه اي از خاك پاك (مهر) را به همراه خود دارند، تا هر وقت خواستند نماز بخوانند،بر آن خاك پاك سجده كنند. زيرا نمي دانند هر خاك و زميني كه بر آن مي خواهند سجده كنند، پاك است يا نه، بدين جهت يك قطعه خاك پاك را كه يقين به طهارتش دارند، انتخاب مي كنند و بر آن سجده مي كنند.

علاوه بر اين، چون سجده عنوان خضوع و خشوع در مقابل عظمت پروردگار دارد و نمازگزار بايد اشرف اعضاي بدن را كه پيشاني است، بر زمين بگذارد، پس سر بر خاك گذاشتن در حالت عبوديت و بندگي، بيشتر دلالت بر خضوع و خشوع در پيشگاه پروردگار دارد، نسبت به ساير اشياء ديگر. اما اگر انسان در حال سجده، پيشانيش را به سجاده گران قيمت يا بر فرش نرم و لطيف، يا بر حرير و برليان و طلا و نقره، يا بر جامه هاي گران قيمت بگذارد، اينها دلالت بر تواضع و خشوع نمازگزار نسبت به پروردگار نميكند.

علي بن جعفر از برادرش حضرت موسي بن جعفر( سؤال كرد : آيا انسان مي تواند از فرش حرير و سجاده حرير، همين طور از فرش ديباج و سجاده ديباج استفاده كند؟ بر روي آنها بخوابد، تكيه دهد، بايستد، نماز بخواند؟ امام( فرمود : خوابيدن، نشستن و







و ساير استفاده ها از آنها اشكالي ندارد، اما نمي تواند بر روي آنها سجده كند.(1)

بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه باب شدن مهر از زماني است كه زمين مساجد فرش شده اند، و ديگر جايي بر سجده كردن نبوده و مهر از آن جا باب شده است و برروي آن شيعيان سجده مي كنند.

براي اطلاعات بيشتر به كتاب شيعه پاسخ مي دهد تأليف سيدرضا حسيني نسبي مراجعه فرماييد.



ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

منابع و مآخذ :

بحارالانوار، ج85، ص146،ح1، به نقل از كتاب قرب الاسناد، ص121 / كتاب چرا شيعه به تربت امام حسين( سجده مي كند، از سيدمجتبي ذاكري شانديزي



مؤسسه پيوند با امام