براي حل شبهه توجهتان را به سه پاسخ جلب مينمايم:

1. عكس العملهاي متفاوت اولياء و معصومين از آن جهت است كه آنان همچون ديگران بحكم بشر بودن تحت تأثير عوامل گوناگون داراي حالات متفاوت بوده و از آنان واكنشهاي مختلف حتي نسبت به يك عمل سر زده است و اين طبيعي ميباشد.

2. انساني كه در اثر عبادت و نماز در قلمرو جذب و ميدان مغناطيسي الهي قرار گيرد و به حق بپيوندد و در محضر او حضور يابد و ذوب و فاني در حضرت دوست گردد بينش او الهي گرديده و بصيرت پيدا كرده و ديدن فقير و انفاق به او در طول خضوع و توجه به خدا در نماز ميگردد و عين رويت او و خضوع در برابر اوست.

3. پاسخ سوم اين است كه خدايي كه در قلوب مؤمنين تجلي مينمايد و افاضات اشراقات او جان آنها را سيراب ميكند و به همه چيز بينا و بصير است آنگاه كه لازم ميداند قلب بندة خود را متوجه به اطراف خود و حضور مسكين ميگرداند و آنگاه كه لازم نباشد قلب او را متوجه و محو خود ميگرداند بطوري كه بيرون آوردن تير از پاي مولا علي( او را از توجه بخدا لحظهاي باز نميدارد و ابداً متوجه پاي خود و حضور افراد نميگردد.

براي اطلاع بيشتر به كتاب امامت و رهبري نوشته استاد مطهري ( مراجعه فرمائيد.



مؤسسه پيوند با امام