امام اميرالمؤمنين 7در خطبهء 199مي فرمايد:



نماز گناهان را هم چون برگ هاي پاييزي مي ريزد و غل و زنجيرهاي معاصي را از گردن ها مي گشايد. پيامبر نماز رابه چشمهء آب گرمي كه بر در خانهء كسي باشد و شبانه روز پنج بار خود را در آن شست و شو دهد, تشبيه كرد. بدون ترديد, چرك و آلودگي در بدن چنين كسي باقي نخواهد ماند. گروهي از مؤمنان كه زينت و متاع اين جهان و چشم روشني آن , يعني فرزندان و اموال آنان را به خود مشغول نداشته , حق نماز را خوب شناخته اند. خداوند سبحان (درباره آن ها) مي گويد: مرداني هستند كه تجارت و داد و ستد, آنان را از ياد خدا و بر پا داشتن نماز و پرداخت زكات بازنمي دارد.

رسول خدا6بعد از بشارت به بهشت , خويش را در مورد نماز به تعب و مشقّت انداخته , زيرا خداوند به اوفرموده بود: خانواده ات را به نماز فرمان ده و در برار آن شكيبا باش ; لذا آن حضرت پي در پي اهل بيت خود را به نماز امرمي كرد و خود نيز در انجام آن شكيبايي داشت .(1)

بخش نامهء حضرت به اميران و فرماندارن كه امامان جماعت هم بودند, اين بود كه در نماز, رعايت حال ضعفا رابنماييد.(2)

و در نامهء امام به محمد بن ابي بكر به نماز سفارش شده است : نماز را در وقت خود به جاي آر, نه آن كه به هنگام بيكاري در انجامش تعجيل كني و به هنگام اشتغال به كار آن را تأخير اندازي . بدان تمام اعمالت در گرو نماز خواهدبود.(3)

و امام در نامه اي به مالك اشتر مي فرمايد: هنگامي كه به نماز جماعت مي ايستي , بايد نمازت نه نفرت آور و نه تضييع كننده باشد نه آن قدر آن را طول بده كه موجب تنفّر مأمومان شود و نه آن قدر سريع بخوان كه نماز را ضايع كني ,چرا كه در بين مردمي كه با تو نماز مي خوانند, هم بيمار وجود دارد و هم افرادي كه عجله دارند. من از رسول خدا6ه هنگامي كه مرا به سوي يمن فرستاد, پرسيدم : چگونه با آنان نماز بخوانم ؟ در پاسخم فرمود: نمازي بخوان , هم چون نمازي كه ناتوان ترين آنان مي خواند و نسبت به مؤمنان رحيم و مهربان باش .(4)

و بالاخره وصيّت آن حضرت در آخرين لحظات عمرش كه در بستر شهادت افتاده بود, اين بود: .(5)

در نهج البلاغه دربارهء اهميت دادن به نماز و مراعات اوقات آن و آداب امام جماعت و وظايف اميران و مسئولان راجع به نماز و علت وجوب آن و تأثير در بقيهء اعمال , بحث هايي مطرح است

(پـاورقي 1.ناصر مكارم , شرح و ترجمهء نهج البلاغه , ج 2 ص 351

(پـاورقي 2.نهج البلاغه , نامهء 52

(پـاورقي 3.نهج البلاغه , نامهء 27

(پـاورقي 4.همان , نامه 53

(پـاورقي 5.همان , نامهء 47





دفتر تبليغات اسلامي