هر يك از نمازهاي پنج گانه بايد پس از داخل شدن وقت خوانده شود, ليكن وقت هر نماز بيش ازمقدار زماني است كه مي توان در آن زمان نماز را خواند. عبارت ديگر, وقت نمازها موسع است , مثلا براي خواندن هشت ركعت نماز ظهر و عصر به وسعت ما بين ظهر تا غروب وقت تعيين شده است .(1)

از طرفي مقداري از وقت هر نماز عنوان وقت فضيلت معرفي شده است , كه اگر نماز در وقت فضيلتش خواند,شود, ثواب بيشتري دارد. و لحاظ اوقات فضيلت نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا گفته مي شود(2)

گرنه از نظر فقه شيعه مي شود نماز عصر را بلافاصله بعد از نماز ظهر خواند و همين طور نماز عشا را. دليل مسئله احاديثي است كه از طريق اهل بيت عليهم السلام رسيده است . امام باقر عليهما السلام فرمود: (( اذا زالت الشمس دخل الوقتان الظهر و العصر فاذا غابت الشمس دخل الوقتان المغرب و العشاء الاخره (3), موقع زوال آفتاب وقت ظهر

وعصر داخل مي شود و وقتي آفتاب غروب كرد, وقت مغرب و عشا داخل دشه است . امام صادق عليه السلام فرموده :(4) رسول خدا (ص ) بعد از اذان ظهر نماز ظهر و عصر را به جماعت خواند, بدون هيچ علتي ( مانند

مسافرت ) و نماز مغرب و عشا را بعد از اذان مغرب به جماعت خواند, حضرت اين كار را بخاطر اين كه وقت نماز برامتش موسع باشد كردند>. بنابراين روايات و احاديث جمع بين ظهر و عصر و مغرب و عشا هيچ اشكال ندارد. اين يكي از موارد اختلاف فقه شيعه با فقه اهل تسنن است .

(پـاورقي 1 ـ امام خميني , توضيح المسائل , 731و 736

(پـاورقي 2 ـ جعفر سبحاني , پرسشها و پاسخها مذهبي , ج 4 ص 87

(پـاورقي 3 ـ شيخ حر آملي , وسائل الشيعه , ج 3 ص 91 ج 469- 1

(پـاورقي 4 ـ همان , ص 101 ج 6



دفتر تبليغات اسلامي