حالات انسان در نماز متفاوت است , حتي حالات عرفا و بزرگان چنين است .

گاه در اوج عبادت و محضِ در ربوبيت حضرت حق مي شوند و گاه چنين نيست . در روايت امام هشتم آمده است :

كسل است >.

قلب ها گاهي در حالت خوش و همراه با معنويت است و گاهي چنين نيست .

هنگامي كه قلبتان با نشاط است و حالت خوشي داريد, آن را غنيمت بداريد.(1)

و ثانياً: انسان نمازهاي واجب را با نمازهاي مستحب از لحاظ توجه بيش تر فرق مي گذارد. مسلماً ما نمازهاي واجب را با اهميت بيش تري مي خوانيم و ممكن است دادن انگشتر به سائل در نماز مستحبي بوده و كشيدن تير ازپاي حضرت در نماز واجب بوده است .

ثالثاً: كشيدن تير از پاي امام , قابل بحث و بررسي است . حضرت امام ره در توضيح المسائل و مرحوم فيض درمحجة البيضاء(2) و سيد نعمت الله جزائري در انوار النعمانيه (3) آورده اند: از نظر فقهي بايد اين حديث مورد بحث و

دقت از نظر سند و دلالت قرار گيرد.

البته بسياري از عارفان بوده اند كه در نماز حالات مخصوصي داشته اند و احوال آنان نقل شده است ,(4) چه رسد

به امام العارفين مولي الموحدين اميرالمؤمنين 7 البته اين گونه مطالب براي ما كه دستي دور بر آتش داريم , بعيد به نظر مي رسد.

(پـاورقي 1.همان , ص 357

(پـاورقي 2.محجة البيضاء, ج 1 ص 397

(پـاورقي 3.انوار النعمانيه , ص 342

(پـاورقي 4.محجة البياء, ج 1 ص 397





دفتر تبليغات اسلامي