مطلبي كه گفتهايد، خرافات محسوب ميشود و خرافات عادت و شيوهاي است كه بر مبناي عقل يا شرع و شريعت نيست، بلكه به بهانه خوابي كه كسي ديده يا عملي كه از گذشتگان به يادگار مانده باشد، صورت ميگيرد.

اين امر انسان را به انحراف در امر دين ميكشاند و موجب بدنامي و تخريب چهره دين ميشود. اسلام با تمام قدرت با خرافات به مبارزه برخاست و درصدد برآمد فكر انسان را از اوهام و خرافات و عقايد بياصل و اساس برهاند و وي را به پيروي از عقل و منطق متوجه سازد.(1)

قرآن با نداي توحيدي انسانها را بيدار كرد و غل و زنجيرهاي اوهام و خرافات را از دست و پاي آنان گشود و مردم را از پيروي عادات پدران، به پيروي عقل و خرد سوق داده و دعوت به تفكر و انديشه نموده است.

از اين رو، آنچه ذكر نموديد، با اوهام و خرافات سازگار است و منطق قرآن آن را نميپذيرد و با تعاليم اسلام سازگاري ندارد.

پينوشتها:

1 - سيد مصطفي حسيني دشتي، معارف و معاريف، ج 5، ص 109 و 110.



دفتر تبليغات اسلامي