اگر در اين مرحله انسان توقف كند، و يأس و نااميدي به او دست بدهد، دچار شكست و انحطاط و سقوط مي گردد. به تو خواهر مهربان و عزيز، كه درك اوليه ات در مورد ايمان، مطابق با تعاليم ديني است، تبريك مي گويم. و توصيه مي كنم براي ارتقاي ايمان و باور خودت، تلاش كن. ايمان در هيچ مرحله اي پايان پذير نيست. حتي امامان بزرگوار، ايمان خودشان راكامل ندانسته اند. لحظه اي كه انسان احساس كمال كند، لحظه انحطاط و سقوط است. دعاهاي ائمه ( بخصوص امام سجاد ( و اميرالمؤمنين( ، حكايت از اين امر دارد. اما همان گونه كه خاطرنشان ساختم، توقف در اين مرحله، غيرسازنده و تخريب كننده است.

در خصوص وسوسه هاي شيطاني نيز، شما تنها نيستي كه به چنين حالتي دچار مي شوي. بلكه كثيري از مردم، دچار وسوسههاي شيطاني مي شوند. و خداوند بزرگ دستور داده است كه از شر وسوسه هاي شياطين جنّي و انسي،به او پناه ببريم. (1) بنابراين براي مقابله با وساوس شيطاني، بايد تلاش و كوششي مجدّانه را آغاز كرد.











يكي از راههاي تمركز حواس و دوري از وسوسه هاي شياطيني، اين است كه انسان زمينه ها و اسباب و عواملي را، كه باعث مي شود ذهن انسان از خدا به سوي غيرخدا متوجه شود، از بين ببرد. مثلاً در طول شبانه روز، اوقاتي را به ذكر و و تلاوت قرآن، در چند مرحله اختصاص بدهيم. لحظات و دقايقي قبل از نماز، از كار دست بكشيم، و به خدا و عبادت و راز و نياز توجه كنيم. و به عبادت ديگر، آماده بشويم براي ملاقات با خدا. با خود فكركنيم كه با چه مقام بزرگي مي خواهيم همسخن بشويم. چگونه است كه وقتي مي خواهيم با يك انسان مسؤول و عاليرتبه مواجه شويم، تمام هوش و حواسمان را جمع ميكنيم. ساعتها قبل از ملاقات، به آنچه مي خواهيم با او در ميان بگذاريم، فكر مي كنيم. به چگونه صحبت كردن با او ميانديشيم، صحبتهايمان را در ذهن خودمان مرور مي كنيم، و گاهي آنرا به نگارش در مي آوريم، و رئوس آنرا يادداشت ميكنيم. و در هنگام ملاقات، با استفاده از سرفصل هاي يادداشتي، و توجه تامّ و تمام، سعي مي كنيم كه ايده ها و افكار و خواسته هايمان را با او در ميان بگذاريم. آيا فكر مي كنيد كه اگر براي ملاقات با پروردگار متعال، و سخن گفتن با او، از چنين آمادگي برخوردار بشويم، در حين سخن گفتن با او، دچار تشتّت فكر خواهيم شد؟!

آيا اگر قبل از اشتغال به عبادت، به طور مكرّر و مرتب، به عظمت و بزرگي ذات اقدس احديّت، و قدرت و توانايي غيرقابل تصور او، و نيز محبّت بي پايان و بيكران و نامنتاهي او فكر بكنيم، بطور شديد دچار انحراف از عبادت خواهيم شد، يا تمركزمان بيشتر خواهد شد؟!

راضيه خانم، عزيز گرامي، به احتمال قريب به يقين، شما به مفهوم و معناي مصطلح در جامعه، مبتلا به وسواس نيستي. آدمهاي وسواسي باور ندارند كه وسواسي هستند، بلكه ديگران را مقيّد نمي دانند. شما حداكثر دچار افكار و انديشههاي پراكنده هستيد، كه ممكن است از اشتغالات كثيره و افكار و انديشه هاي گوناگون شما قبل از عبادت و ...، نشأت گرفته باشد. براي مقابله با تشتّت آراء و راهايي از وساوس توصيه مي كنم :

1-به خداي بزرگ پناه ببريد، و از او درخواست كمك و استمداد بكنيد، و يقين بدانيد كه اگرخالصانه، و بدون شك و ترديد، و با ايمان و باور به كمك خداوند، باشد، مورد لطف و عنايت حقتعالي قرار خواهيد گرفت.

2- براي كسب حضور قلب در نماز، سفارش مي كنم اين كتابها را مطالعه كنيد :

الف ـ پرواز در ملكوت، از امام خميني( ، ب ـ صلوة الخاشعين، از شهيد دستغيب ، ج ـ گفتار هاي معنوي، از شهيد مطهري

3- توصيه مي كنم كه كتب مربوط به تمركز حواس را مطالعه بفرماييد.

آرزو مي كنم كه در پيشگاه حضرت حق مأجور باشيد. و در همه زندگي، دست عنايت حق، ياور و پشتيبان شما باشد.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

منابع و مآخذ :

1. رجوع كنيد به : سوره ناس



مؤسسه پيوند با امام