سجده كردن بر مهر لزومي ندارد، بلكه آن چه معتر است اين است كه بر خاك يا سنگ يا چوب و هر چيزي كه از زمين است غير ازمعدنيات و خوردني ها و نوشيدني ها و پوشيدني ها، بر هر چيز ديگر مي توان سجده كرد. بنابراين، اگر كسي در بيابان نماز مي خواند هنگام سجده پيشاني را بر خاك بگذارد نمازش صحيح استو اين كه فعلاً مرسوم شده است كه بر مهر سجده مي كنند اولاً : به جهت اين است كه چون سجده بر خاك در مساجد و در خانه ها با مشكلاتي همراه است، لذا خاك را به صورت مهر در آورده كه سهل الوصول باشد و مشكلي از نظر نظافت و ريخت و پاش نداشته باشد.

ثانياً: در روايات، سجده بر تربت حضرت سيد الشهداء(ع) تمجيد و تشويق شده است.

امام صادق(ع) فرمود: السجود علي طين قبر الحسين(ع) ينوّر إلي الارفين السبعهْْ و من كانت معه سبحهٌْْ من طين قبر الحسين (ع) كتب مسبّحاً و ان لم يسبح بها.2[7] سجده بر خاك قبر امام حسين (ع) ، زمين را تاهفت طبقه اش نوراني مي كند و هر كس تسبيحي از گِل قبر حسين(ع) همراه داشته باشد همواره تسبيح گو محسوب ميشود ولو مشغول به ذكر نباشد.

معاويهْْ بن عمار مي گويد هميشه همراه امام صادق (ع) مقداري از خاك كربلا (خاك قبر حسين (ع)) بود هنگامي كه مي خواست نماز بخواند بر آنها سجده مي كرد و مي فرمود: سجده بر تربت امام حسين(ع) از هفت آسمان بالا مي رود.3[8]

2[7] وسائل الشيعه، ج 3، ص 608.

3[8] همان.



دفتر تبليغات اسلامي