روح نماز عبادت و پرستش خدا است. عبادت به معناي اظهار خشوع، عالي ترين نوع كرنش در برابر خداوند است. در اهميت آن همين بس كه آفرينش هستي و بعثت پيامبران براي عبادت است. خداوند مي فرمايد: و ما خلقتُ الجن و الانس إلاّ ليعبدون؛ هدف آفرينش جن و انس عبادت خداوند است. كار همة انبيا و رسالت آنان نيز دعوت مردم به پرستش خداوند و دوري از طاغوت بوده است: و لقد بعثنا في كلّ امّة رسولاً أن اعبدوا الله واجتنبوا الطاغوت. هدف از خلقت جهان و بعثت پيامبران عبادت خدا است. روشن است كه خدا نيازي به عبادت ما ندارد: فإنّ الله غنيّ عنكم؛ خداوند بينياز از عبادت شما است ولي عبادت هم چون غذا براي انسان لازم است.

به تعبير بهتر: عبادتق رار دادن همة ابعاد زندگي در مسير خواست و رضاي الهي است. اين گونه رنگ خدايي زدن به كارها تأثير مهمي در زندگي انسان دارد.

وجوب نماز بر اساس دستور خدا در قرآن بر ما واجب شده و شكل آن توسط پيامبر از طرف خدا مشخص شده است:

و أقم الصلوة طرفي النهار روزلفاً من الليل؛ در دو طرف روز و اوايل شب نماز برپا دار و اقم الصلوة لدلوك الشمس إلي غسق الليل؛ نماز را از ظهر تا نهايت تاريكي شب بر پادار.

نيز و أقيمواالصلوة وآتواالزكات و ارْكعوا مع الراكعين؛ نماز را به پا داريد و زكات را بپردازيد و همراه ركوع كنندگان ركوع كنيد.



دفتر تبليغات اسلامي