نماز اول وقت در نصوص ديني مورد تأكيد بسيار قرار گرفته و فضايل فراواني براي آن نقل شده است. از نظر تأثيرات روحي، رواني و اجتماعي، مي توان امور زير را نام برد: الف) عادت دادن شخص به نظم، ب ) وجود نشاط و آمادگي و حضور قلب بيشتر جهت انس و ارتباط با خدا و تقويت كمالات نفساني، ج ) زمينه سازي جهت برگزاري جماعت هاي بزرگ و انس و الفت و اتحاد بيشتر مسلمانان. توضيح آن كه: وقتي جامعه اسلامي مقيد به خواندن نماز در اول وقت باشند، در هر منطقه غالب مردم همزمان به نماز مي ايستند. اين مسأله آمادگي آنان را براي جماعت و ايجاد صفوف گسترده و پرجمعيت بيشتر مي كند. در حالي كه نماز در غير اول وقت، در بين زمان هاي مختلف پراكنده مي شود و از اجتماع و شكوه عبادي و انس و الفت مؤمنان در مراكز ديني مي كاهد.

مركز فرهنگي نهاد رهبري در دانشگاه ها