براي تمركز حواس و حضور قلب در نماز چه بايد كرد؟ آيا هيپنوتيزم در اين امر مؤثر است؟


چه زيبا است كه در بهار عمرتان، گلبوته هاي وجودتان با نماز گل باران مي شود و روح تعالي جو و كنجكاوتان از سرچشمة هستي و آفرينندة سعادت و خوشبختي نشان مي طلبد. از خداوند بخواهيد كه سرزمين پاك و مقدس فطرتتان را پيوسته با ترك گناهان و تقرّب جستنبه ذاتش گلستاني پرگل و شكوفه نمايد.

نماز، اين عبادت ويژهي اي كه در سر لوحة عبوديت و بندگي و برنامة همة انبيا از آدم تا خاتم بوده و كليد همة خيرها و خوبي ها معرفي شده است، در صورتي مي تواند نردبان تعالي روح و عامل تقرب و نزديكي به خدا گردد كه با حضور قلب و خلوص باشد. هر چه حضور قلب و تمركز حواس كامل تر و درجة خلوص افزون تر باشد، سرعت سير به سوي خدا سريع تر مي گردد. حضور قلب يعني به حقيقت نماز و حكمت كارهايي كه انجام مي دهيم (قيام و قعود و ركوع و سجود) توجه كامل داشته باشيم و به مفهوم و معاني اذكار و كلماتي كه بر زمبان جاري مي سازيم،آگاه گرديم و آن را از عمق جان بيان كنيم، به گونه اي كه وقتي در پيشگاه حق تعالي به نماز مي ايستيم، آن چنان به مقام و جايگاهي كه در آن قرار گرفته ايم توجه داشته باشيم كه گويا او را مي بينيم.

بديهي است كه حضور قلب ملازم با خضوع و خشوع است و آن نيز بدون كسب معرفت و شناخت لازم محقق نمي گردد.

راه رسيدن به حضور قلب:

هم چنان كه معرفت و شناخت، درجات و مراتبي دارد، حضور قلب و خضوع و خشوع مترتب بر آن نيز داراي مراتبي است. برادر گرامي ادامة پاسخ به پيوست ارسال مي گردد.

هيپنوتيز اگر چه بتواند حواس را به سمت يك هدف و مقصد يا در يك نكته متمركز نمايد ولي نمي تواند انسان را در يك سير تكاملي طبيعي قرار دهد و او را به مقصد برساند. كمال نهايي انسان در قرب الهي نهفته است. رسيدن به قرب الهي، ظرفيت و استعداد، هم چنين شناخت و معرفت ويژه اي نياز دارد كه آن ظرفيت و اين معرفت به تدريج و با حركت تكاملي طبيعي و موفقيت در آزمون ها و ابتلاهاي گوناگون به دست مي آيد.

كمال حاصل از هيپنوتيزم همانند موفقيت ورزشكاري است كه از راه دوپينگ نيتجه گرفته است يا مانند رشد سريع گياهي است كه در مزبله مي باشد. كه گرچه برّاق و پر سبزينه است ولي به لحاظ نداشتن ريشة اصيل و استعداد و توانايي دروني، دوام و بقا نخواهد داشت.





دفتر تبليغات اسلامي

بازگشت