خداوند در قرآن درباره نماز مي‎فرمايد «نماز انسان را از زشتيها و گناه باز مي‎دارد» ( عنكبوت/45) با ملاحظه آيه شريفه، چرا بعضي از نمازگزاران مرتكب گناه مي‎شوند؟ آيا اشكال از آيه شريفه است؟


خير! اشكال از نمازگزار است، اگر نمازگزار نداند براي چه نماز مي‎خواند و در مقابل چه كسي سر به سجده مي‎نهد، نماز او نمي‎تواند او را از انجام گناه باز دارد؛ زيرا بازداشت از گناه، نياز به معرفت الهي دارد. شناخت خداوند گوهر گرانبهايي است كه شرط بسياري از عبادت‎ها است، بلكه شرط زيارات نيز مي‎باشد؛ چه اينكه آثار و ثواب زيارت‎ها براي كسي در نظر گرفته شده است كه زيارت با معرفت انجام دهد. (وسايل الشيعه، ج 10، ابواب المزار، باب 82)









تبيان

پاورقي

مثالهاي زيباي قرآن ج 1


حضرت آيت الله مكارم شيرازي


بازگشت