خداوند در قرآن درباره نماز ميفرمايد «نماز انسان را از زشتيها و گناه باز ميدارد» ( عنكبوت/45) با ملاحظه آيه شريفه، چرا بعضي از نمازگزاران مرتكب گناه ميشوند؟ آيا اشكال از آيه شريفه است؟
خير! اشكال از نمازگزار است، اگر نمازگزار نداند براي چه نماز ميخواند و در مقابل چه كسي سر به سجده مينهد، نماز او نميتواند او را از انجام گناه باز دارد؛ زيرا بازداشت از گناه، نياز به معرفت الهي دارد. شناخت خداوند گوهر گرانبهايي است كه شرط بسياري از عبادتها است، بلكه شرط زيارات نيز ميباشد؛ چه اينكه آثار و ثواب زيارتها براي كسي در نظر گرفته شده است كه زيارت با معرفت انجام دهد. (وسايل الشيعه، ج 10، ابواب المزار، باب 82)
تبيان
پاورقي
مثالهاي زيباي قرآن ج 1
حضرت آيت الله مكارم شيرازي