1- براي بيدار كردن فرزندان مكلف جهت انجام فريضه صبح چه راهي را پيشنهاد مي كنيد؟ با توجه به اينكه زماني بعد ازنماز خواندن تا انجام كارهاي مدرسه به قول بچه ها بي استفاده مي ماند؟ 2- آيا براي شركت فرزندان درمراسم مذهبي راهي جذاب است ؟خودشان داوطلب شركت شوند وهيچ اجباري دركارنباشد ؟ 3- وآيا براي عدم شركت فرزندان درمراسم مذهبي ما بايد با آنها حالت قهر گونه وناراحت داشته باشيم با توجه به اين كه اين عمل هرگز بازده مثتبي نداشته است ؟


اهتمام شما به امور ديني درخور تحسين است واگر باكمي لطافت وظرافت همراه شود , قطعاً ثمربخش , خدا پسند وبعد از آن جوان پسند خواهد بود . لطافت وظرافتي كه ما مي توانيم وبايد درمورد تشويق وترغيب ديگران درجهت انجام هر فريضه اي واز جمله نماز وبخصوص نماز صبح اين است كه اولاً : آنچه مانع انجام فريضه است ياباعث كسالت و تنبلي درامر انجام فريضه مي شود را عملاً از ميان ببريم ( نه با نصيحت) ثانياً : بستر انجام فريضه وحتي لوازم انجام آنرا تا حدامكان آماده كنيم . ثالثاً : به شدت از امر ونهي مستقيم د ر زمينه فرايض ومخصوصاً از تكرار امر ونهي يا نصيحت يا سرزنش مكلف به ويژه اگر جوان باشد جداً بپرهيزيم چون طبيعتاً انسان ها وقتي به چيزي امر مي شوند نوعي بيزاري ووقتي از چيزي نهي مي شوند نوعي اشتياق نسبت به به موضوع امر ونهي پيدا مي كنند . و رابعاً : آنچه كه از همه بهتر مي نمايد اينست , از خودمان الگوي عملي قابل قبولي براي مخاطبمان بسازيم , نكند خودمان كاهل نماز باشيم واز فرزندان نماز اول وقت بخواهيم يا دريك زمينه چنان افراط كنيم كه همان افراطمان , درمخاطبمان نوعي حساسيت يا بهتير بگويم انزجار وتنفر ايجاد كند مثلاً آنقدر ما نماز بخوانيم و نمازهايمان را طولاني كنيم كه اطرافيانمان از هرچه نمازاست بيزار شوند .

اكنون آنچه مستقيماً به نماز صبح مربوط مي شود اينست كه : مگر مافقط به خاطر نماز صبح بايد از خواب بيدارشويم يا صبح زور بيدار شويم واگر تكليفي بنام نماز نداشتيم موجه است كه ما بخشي از روز را دررختخواب بگذرانيم؟





مطمئناً اگر فرزندان ما به سحر خيزي عادت داشته باشند وقتي مكلفشوند , بستر انجام فريضه برايشان مهياست وازنماز براي خود مشكلي نمي سازند كه مانع راحتي وخواب آنها باشد وازآن گريزان نمي شوند , از قديم گفته اند سحرخيز باش تا كامروا باشي . بهتر است بدون اشاره به نماز و صحبت درمورد اهميت نماز رسم سحر خيزي را درخانواده احيا كنيد بعد ازآنكه سحر خيزي در خانواده رسم شد , استفاده ازوقت فراغت بعد ازآن بستگي به ابتكار وخلاقيت شما و اهل خانه دارد . مي توانيد جلسه قرآن داشته باشيد.مي توانيد هر روز بخشي ازقصه هاي قرآني رابراي فرزندانتان تعريف كنيد . مي توانيد خانوادگي ورزش كنيد . مي توانيد جمعاً براي پياده روي از منزل خارج شويد .مي توانيد حتي با هم به عنوان سرگرمي بازي كنيد . والبته اين بازي چون درخدمت فريضه است بعيد نيست كه عبادت باشد . مي توانيد د رمورد كارهاي روزتان باهم مشورت كنيد . مي توانيد درمورد عيوب همديگر دوستانه به هم تذكر دهيدودرمقابل هم به اشتباهاتتان اعتراف واز هم معذرت خواهي كنيدوبه هم نزديكتر شويد .مي توانيد ....مي توانيد ....مي توانيد....

ضمن اينكه بيدار بودن بين الطلوعين بنا بر تحقيقات دانشمندان باعث بهره مندي انسان از بخشي از نور خورشيد مي شود كه فقط درآنزمان وجوددارد وبراي بدن انسان مفيد است.

خواهرم : چنانكه در پاسخ سوال اول گذشت , شما هيچگاه به طور مستقيم نبايد فرزندانتان يا هرشخص ديگري را به امور واجب امر كنيد چه رسد به اينكه امر نباشد واجبارباشد آنهم قهر گونه وتازه موضوع آن واجب نباشد ظبيعتاً همانطور كه تجربه كرده ايد بازده مثبتي نخواهد داشت .

بايد بستر را آماده كنيد مثلاً يكبار در منزل مراسم روضه به پاكنيد گاهي كه به تفريح و گردش رفته ايد , دسته جمعي زيارت عاشورا , دعاي توسل يا ... بخوانيد پيشنهاد كنيد جوانان فاميل دسته جمعي هيئتي تشكيل دهند وبه نوحه سرايي و سينه زني بپردازند و هر باريكي ازآنها تك خوان باشد.بين فرزندانتان مسابقه بگذاريد وبه آنها كتاب معرفي كنيد .(1)

هيچ انساني دوست ندارد كاري كند كه دليلش را نمي داند وهيچكس نمي تواند براي مصيبتي كه آنرا ادراك نمي كند گريه كند خودما هزاران خبر مرك ميشنويم وبه راحتي مي گوييم خدا بيامرزدش ولي وقتي آن خبر به پدرياماد رمان مربوط باشد گريه مي كنيم , شيون مي كنيم مجلس به پا مي كنيم چون جاي خالي ازدست رفته را حس مي كنيم ديگر قطع خوبيهايش را به خودمان احساس مي كنيم و...

ما وشماهمه بايد كاري كنيم كه فرزندمان جاي خالي امامش را , پيغمبرش را , مرجع تقليدش را و... و... و...احساس كند آنگاه خودش گريه مي كند. خودش درمراسم مذهبي شركت مي كند بايد ارزشهاي مذهبي مان را براي بچه هايمان روشن كنيم والبته نه با حرف بلكه با فيلمهايي كه آنها مي بينند و ما زيركانه براي آنها نقد مي كنيم با رفتار خوب و خوشمان و...و...و...كه دربرگه نمي گنجد .

وقتي فرزندمان از مذهبش تصوري روشن داشته باشد, وقتي مذهب به درستي و بدون تعصب وخرافه به او منتقل شود چه بسا كه خود او مشتاق شركت در جلسات و يا حتي باني دعوت دوستانش به شركت در اين قبيل جلسات باشد .

نكته مهمي كه بنظر ما باعث فاصله گرفتن جوانان از مراسم مذهبي مي شود اينست كه ماهميشه د رمصيبت ها , مذهبمان را متجلي مي كنيم يعني د رمردن ومرض و موارد مشابه سراع مسائل دين مي رويم اين از روحيه شادي طلب

جوانان فاصله دارد . بياييم يكبار هم وقتي فرزندمان نمره 20 مي گيرد به جاي اينكه او را پارك ببريم , حرم ببريم وبراي موفقيت بيشتر او درحضور خودش دعا كنيم ! آنقدر ما از اين امور دور هستيم كه شايد خود شما از خواندن اين مطالب تعجب كنيد ولي واقعيت همين است كه ما ناخواسته و متاسفانه ندانسته فرزندانمان را از دين زده وبه دنيا متمايل مي كنيم واو هميشه مذهب را قرين رنج و درد ودنيا را همراه خوشي و لذت مي داند خود شما بين اين دو كدام راانتخاب مي كنيد ؟





(1) با اينكار درفرزندانتان بينش وشناخت ايجاد كنيد نسبت به مذهب وشخصيت هاي مذهبي وبحمدالله مذهب و شخصيتهاي مذهبي ما آنقدر جذابيت دارند كه دردل جوانان خانه كنند .



مؤسسه پيوند با امام

بازگشت