عمده كاري كه تأثير زياد و مستقيم در فرزند در جهاتي كه شما سؤال فرموديد ميگذارد به سالها قبل از سن تكليف فرزند بر ميگردد، و در آن سن مهمترين راه براي هر جهت (چگونه نماز خواندن، به موقع نماز خواندنو اهميت نماز) راه عملي است، يعني اگر پدر و مادر و اطرافيان فرزند، خود به نماز اهميت داده ابتداء وقت در منزل يك تحرك خاصي آغاز شود و همه به نماز بايستند، فرزند بر اساس اصل محاكاة دقيقاً آن چه ببيند، ضبط نموده و به زودي ميخواهد پياده كند، خصوصاً اگر مورد تشويق قرار گيرد بنابراين تربيت در اين جهات از كودكي آغاز شده و اصل كار والدين به آن زمان برميگردد، سپس در مرحله بعدي كه كودك به سنين 6، 7 سال رسيده بايد كم كم او را تمرين به وضو و نماز خواندن به طور سبك داد، استاد ابراهيم اميني ميفرمايد: درست است كه فرزندان قبل از بلوغ تكليفي ندارنداما انجام تكليف ديني را نميتوان تا سن بلوغ تأخير انداخت بايد انسان از كودكي عادت به عبادت كند تا در سن بلوغ به آنها رقبت داشته باشدـ بچه غالباً از سن پنج سالگي و شايد قدري هم زودتر ميتوان حمد و سوره را تدريجاً ياد بگيرد، بر پدر و مادر لازم است تدريجاً و به صورت تفريح حمد و سوره را به او ياد بدهند، سپس بقيه اذكار نماز را با همين منوال تدريجاً به او بياموزند،وقتي نماز را ياد گرفتند و 6 يا 7 ساله شدند پدر و مادر به آنها دستور ميدهند كه مرتب نمازت را بخوان و اوقات نماز را به او تذكر ميدهند، اول وقت خودشان مهياي نماز ميشوند و به كودكان نيز تذكر ميدهند كه وقت نماز رسيده است، نمازت را فراموش نكن، وقتي نه ساله شدند بايد بطور قاطع و جدي آنها را به نماز خواندن وادار كنند.(1)

بهر حال عقب انداختن آن جهاتي كه شما سؤال فرموديد تا سن بلوغ، كار را بسيار دشوار ميكند و گاه بزودي نتيجه نخواهد داد. و پس از طي اين مراحل، و فرزندي كه به سن بلوغ رسيد، كم كم با مطالعه و شركت در جلسات مذهبي



بيشتر با اهميت نماز آشنا شده و به تدريج به روح و حقيقت نماز پي برده و حضور قلب را بايد تجربه كند كه در هر يك از موارد مذكور ميتوان به كتب تربيت در بحث تربيت ديني فرزندان و نيز كتب نماز و اهميت آن مثل پرتوي از اسرار نماز آقاي قرائتي مراجعه كنيد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1ـ آئين تربيت استاد ابراهيم اميني ص 321 به بعد.





مؤسسه پيوند با امام