در ابتدا بايد به معناي اصطلاحي فرهنگ اشارهاي كرد تا بهتر بتوان مسأله «فرهنگ سازي نماز» را ترسيم نمود.
در يك تعريف متداول از فرهنگ آمده است: «مجموعه آموختنيها، كتابها و فراگرفتنيهاي غير غريزي كه در فرآيند آموزشي از نسلي به نسل ديگر منتقل ميشود؛ يا مجموعهاي از علايق معنوي، ذوقي، ذهني، رفتاري، اخلاقي و آداب و رسوم و رفتارها و كردارهاي انسانهايي است كه در يك مجموعه باهم زندگي ميكنند»
در تعريف ديگري آمده است: «فرهنگ عبارت است از مجموعه دستاوردهاي مادي و معنوي در يك جامعه كه بر اثر كنشها و واكنشهاي مستمر زندگي جمعي حاصل ميشود و توان ماندكاري پيدا ميكند»
با توجه به اين تعاريف، از مجموع ايستارها، ارزشها، پيامها و هنجارهايي كه نماز در جامعه به وجود ميآورد، ميتوان به «فرهنگ سازي نماز» پي برد.
بر اين اساس پيام فرهنگي نماز عبارت است از تاثير نماز در زندگي فردي و جمعي و پيشبرد اهداف معنوي، ذوقي، اخلاقي و... و شكلگيري رفتار معنوي و ديني در جامعه.
به يقين ايستار ها و ارزشهاي ناشي از نماز زياد است كه در ذيل به بعضي از آنها اشارهاي ميشود.
1- طهارت و پاكي فرد و جامعه و توجه به نيكيها و فضايل؛
2- حركت انسانها به سوي كارهاي خير و پالايش و تزكيه نفوس جهت حركت و سير به سوي خير مطلق؛
3- زدودن كناهان و رذايل اخلاقي از سطح جامعه .
4- ترويج فرهنگ تواضع، فروتني و دوستي ديگران در راستاي تعظيم و بزرگداشت معبود؛
5- ترويج فرهنگ وقتشناسي، نظم و انضباط فردي و اجتماعي ؛
6- با لا رفتن سطح آگاهي و انديشه مسلمين و تقويت اتحاد و همدلي در جامعه (با حضور در نماز جمعه و جماعات)؛
7- به وجود آمدن روحيه تعاون، همكاري، مردم داري و حسن خلق در ميان نمازگزاران.


ستاد اقامه نماز