علت واقعي احكام را جز خدا كسي نميداند. اصطلاحاً ميگويند: اين كه اين حكم (در صبح دو ركعت نماز واجب است) تعبّدي است و چون خداوند تبارك تعالي اين طور دستور داده است، ما به عنوان عبد و بنده او وظيفه عبوديت و بندگي او را داريم. نه تنها تعداد ركعات نماز تعبّدي است، بلكه كيفيت نماز و شكل آن تعبدي است. اگر بنا بود حتي شكل عبادات فلسفه داشته باشد، انسان تابع عقل بود. دين دو بخش تعقلي و تعبدي دارد. آنچه مربوط به احكام اقتصادي، سياسي، اجتماعي و تربيتي است، فلسفه معقولي دارد، اما آن چه تعبد است، فلسفهاش در نبود فلسفه عقلاني است. و هدف تقويت حب الله است. البته سر ملكوتي دارد، اما براي ما قابل ادراك نيست.



دفتر تبليغات اسلامي